Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Błotniak zbożowy (Circus cyaneus), znany również jako błotniak łąkowy, jest ptakiem drapieżnym z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Jego zasięg występowania jest szeroki, obejmując tereny Eurazji i Ameryki Północnej. W Polsce można go spotkać głównie podczas przelotów wiosennych i jesiennych, choć niektóre osobniki decydują się na zimowanie.

Morfologia i wygląd: Błotniak zbożowy jest średniej wielkości ptakiem, osiągającym długość ciała od 43 do 52 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi około 97 do 118 cm. Samice są zazwyczaj nieco większe i cięższe od samców. Upierzenie ma barwę zmienną w zależności od płci i wieku ptaka. Samce posiadają charakterystyczne, szaroniebieskie upierzenie na grzbiecie i skrzydłach, z kolei ich spód ciała jest biały z delikatnym, szarym prążkowaniem. Samice i młode ptaki są bardziej brązowe, z bardziej widocznym prążkowaniem na spodzie ciała. Dziób jest krótki, hakowaty, przystosowany do chwytania i rozrywania zdobyczy. Oczy są żółte lub żółtopomarańczowe, co dodaje im wyrazistego wyglądu.

Środowisko życia: Błotniak zbożowy preferuje otwarte przestrzenie takie jak łąki, torfowiska, pola uprawne i tereny podmokłe. Jest ptakiem migracyjnym, który lata na południe na zimę, choć niektóre populacje w cieplejszych regionach mogą być osiadłe.

Pożywienie: Dieta błotniaka zbożowego jest zróżnicowana i zależy głównie od dostępności pokarmu. Składa się przede wszystkim z małych ssaków takich jak nornice, myszy czy króliki, ale nie gardzi również ptakami, owadami i innymi małymi zwierzętami.

Rozród: Sezon lęgowy błotniaka zbożowego rozpoczyna się wiosną, kiedy ptaki powracają z zimowisk. Gniazdo umieszczane jest na ziemi, wśród traw lub niskiej roślinności. Samica składa od 3 do 5 jaj, które następnie wysiaduje przez około 31 do 38 dni. Młode są karmione przez obydwoje rodziców i opuszczają gniazdo po około 35-40 dniach od wyklucia, choć przez pewien czas pozostają jeszcze zależne od rodziców.

Zagrożenia i ochrona: Populacje błotniaka zbożowego na przestrzeni lat uległy zmniejszeniu, głównie z powodu utraty naturalnych siedlisk związanych z intensyfikacją rolnictwa, osuszaniem terenów podmokłych oraz stosowaniem pestycydów, które redukują liczbę dostępnych ofiar. W niektórych krajach błotniak zbożowy jest objęty ochroną, mającą na celu zachowanie jego naturalnego środowiska życia oraz kontrolę nad czynnikami, które mogą negatywnie wpływać na jego populację.