Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Rybitwa różowa (Sterna dougallii), znana również jako rybitwa Dougalla, to wyjątkowo urokliwy ptak morski z rodziny mewowatych. Charakteryzuje się smukłą sylwetką, długimi, zwężającymi się skrzydłami i charakterystycznym, ostro zakończonym ogonem, który przypomina głęboko rozwidlony ogon ryby. To, co wyróżnia rybitwę różową spośród innych przedstawicieli jej rodziny, to subtelne, różowe zabarwienie jej spodu ciała, najbardziej widoczne w okresie lęgowym.

Ptak ten osiąga długość ciała około 33-36 cm, z rozpiętością skrzydeł w granicach 67-76 cm. Wyróżnia się białym upierzeniem z wyjątkiem czarnych, lśniących piór na głowie, które w okresie lęgowym tworzą charakterystyczną czapkę. Jego długi, smukły dziób ma intensywnie czerwoną barwę z czarną końcówką, co dodatkowo podkreśla jego elegancki wygląd. Oczy są otoczone niewielkim, czarnym obszarem, co sprawia, że są dobrze widoczne na tle białej twarzy. Nogi i stopy mają kolor od czerwonego do pomarańczowego, co stanowi żywy kontrast z resztą ciała.

Rybitwa różowa jest ptakiem wędrownym, który rozprzestrzenia się po różnych częściach świata, w zależności od pory roku. W okresie lęgowym można ją spotkać na północnych wybrzeżach Atlantyku – od północno-wschodniej Ameryki Północnej, przez Europę, aż po północną Rosję. Zimę spędza natomiast w tropikalnych i subtropikalnych rejonach Atlantyku, Indyjskiego oraz Pacyfiku. Preferuje otwarte przestrzenie morskie, laguny, wybrzeża i ujścia rzek.

Rybitwa różowa żywi się głównie małymi rybami, które łapie, wykonując zręczne, pionowe nurkowania w wodzie. Jej technika łowiecka jest imponująca – ptak szybuje na niewielkiej wysokości nad powierzchnią wody, a następnie, dostrzegłszy ofiarę, nurkuje z gracją, aby pochwycić ją swoim długim dziobem.

Okres lęgowy rybitwy różowej to czas, kiedy ptaki te stają się szczególnie terytorialne i obronne wobec swoich gniazd. Gniazdo to zazwyczaj płytkie zagłębienie w ziemi, wyściełane muszlami, kamyczkami lub innym materiałem organicznym, znajdujące się na otwartych plażach lub piaszczystych wyspach. W clutchu zwykle znajdują się dwa, rzadziej jedno jajo. Zarówno samiec, jak i samica biorą udział w wysiadywaniu jaj, które trwa około 21-22 dni, a następnie w opiece nad pisklętami.

Rybitwa różowa jest uznawana za gatunek bliski zagrożenia według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), głównie z powodu utraty siedlisk lęgowych, zakłóceń spowodowanych działalnością człowieka oraz zmian klimatycznych, które wpływają na dostępność jej pożywienia. Ochrona jej naturalnych siedlisk oraz ograniczenie zakłóceń w okresie lęgowym są kluczowe dla zachowania tego pięknego, lecz wrażliwego ptaka morskiego.