Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Sokół wędrowny (Falco peregrinus) to jeden z najbardziej znanych i rozpowszechnionych ptaków drapieżnych na świecie, obecny na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Jest to gatunek, który wzbudza podziw ze względu na swoje umiejętności łowieckie, szybkość lotu i piękno.
Wygląd sokoła wędrownego jest charakterystyczny i nie sposób go pomylić z innymi ptakami. Dorosłe osobniki osiągają od 34 do 58 cm długości ciała, przy rozpiętości skrzydeł od 80 do 120 cm. Samice są zazwyczaj większe i cięższe od samców, co jest typowym zjawiskiem dla ptaków drapieżnych. Upierzenie jest głównie szaro-niebieskie z ciemniejszymi pasami na dolnych częściach ciała oraz czarną "wąsową" plamą na bokach głowy. Brzuch jest biały lub jasnoszary, często z ciemnymi paskami. Młode ptaki są zwykle bardziej brązowe z paskowanym upierzeniem.
Sokół wędrowny jest znany ze swojej niezwykłej szybkości. W pionowym nurkowaniu, podczas polowania, może osiągnąć prędkość ponad 320 km/h, co czyni go najszybszym zwierzęciem na świecie. Jego zdolności łowieckie są imponujące. Poluje głównie na inne ptaki, takie jak gołębie, kaczki czy wróble, które chwyta w powietrzu dzięki swoim długim, ostrym szponom. Sokół wędrowny ma również bardzo ostry wzrok, który pozwala mu dostrzec zdobycz z odległości kilku kilometrów.
Naturalne siedliska sokoła wędrownego są bardzo różnorodne i obejmują tereny od tundry po pustynie, od górskich stoków po miejskie aglomeracje. W ostatnich dekadach, dzięki działaniom ochronnym, sokół wędrowny stał się coraz częstszym widokiem w wielu dużych miastach na całym świecie, gdzie gnieździ się na wysokich budynkach i mostach, co zastępuje mu naturalne klify.
Gatunek ten był kiedyś na skraju wyginięcia, głównie z powodu stosowania pestycydów, takich jak DDT, które osłabiały skorupki jaj i prowadziły do ich łatwego zniszczenia. Dzięki zakazowi stosowania tych substancji i intensywnym programom ochrony i reintrodukcji, populacja sokoła wędrownego znacznie wzrosła i obecnie nie jest uznawany za gatunek zagrożony.
Sokół wędrowny ma również znaczącą rolę w kulturze i historii. Był cenionym ptakiem łowczym w średniowiecznej Europie, a jego obraz często pojawia się w heraldyce i literaturze. Dla wielu ludzi sokół wędrowny jest symbolem dzikiej przyrody, siły i elegancji. Jego zdolność do przystosowania się do życia w różnorodnych środowiskach, nawet miejskich, czyni go wyjątkowym przykładem sukcesu ochrony przyrody.