Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Szczygieł (Carduelis carduelis) to niewielki, barwny ptak z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae), który z łatwością można rozpoznać po jego charakterystycznym, wielobarwnym upierzeniu i melodijnym śpiewie. Dorosłe osobniki osiągają długość ciała około 12-13 cm, a ich rozpiętość skrzydeł wynosi od 21 do 25 cm. Szczygieł waży zaledwie około 14-19 g.

Upierzenie szczygła jest prawdziwym dziełem sztuki natury. Samce mają jaskrawoczerwone plamy na twarzy, które kontrastują z czarną koroną, gardłem i skrzydłami oraz białymi plamami na skrzydłach i bokach ciała. Brzuch i boki są jasne, często z delikatnym, różowawym odcieniem. Samice są ubarwione podobnie, jednak ich kolory są mniej intensywne, a czerwona plama na twarzy jest mniej wyrazista. Młode ptaki mają bardziej stonowane barwy i brak charakterystycznej czerwonej plamy na twarzy, która pojawia się wraz z dojrzewaniem.

Szczygieł jest ptakiem częściowo wędrownym; populacje z północnych i wschodnich obszarów Europy migrują na południe na zimę, podczas gdy te z zachodniej i południowej Europy zwykle pozostają na swoich terenach przez cały rok. Preferuje otwarte tereny z dostępem do drzew i krzewów, takie jak ogrody, parki, sadzawki i obrzeża lasów. Jego dieta jest zróżnicowana i obejmuje nasiona roślin, takich jak mniszek lekarski, osty, chwasty, a w sezonie lęgowym uzupełniana jest o owady i ich larwy, co stanowi ważne źródło białka dla rosnących piskląt.

Gniazdo szczygła jest umiejętnie ukryte wśród gałęzi krzewów lub drzew. Zbudowane jest z gałązek, traw, mchu i innych miękkich materiałów, tworząc bezpieczne i ciepłe schronienie dla jaj i piskląt. Samica składa od 4 do 6 jaj, które wysiaduje przez około 12-13 dni. Młode są karmione przez obydwoje rodziców i opuszczają gniazdo po około 2 tygodniach, choć pozostają w pobliżu i są nadal zależne od rodziców przez pewien czas.

Szczygieł, ze swoim żywym upierzeniem i radosnym śpiewem, jest ulubieńcem wielu miłośników ptaków i częstym gościem w ogrodach, gdzie łatwo przyciąga wzrok karmników i poidełek. Jego obecność jest nie tylko przyjemnością dla oka i ucha, ale również wskaźnikiem zdrowego środowiska, ponieważ te ptaki są wrażliwe na zmiany w ekosystemie i dostępność pożywienia. Ochrona ich naturalnych siedlisk jest kluczowa dla zachowania różnorodności biologicznej i utrzymania populacji tych barwnych ptaków.