Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Żarłacz błękitny (Prionace glauca) jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i fascynujących mieszkańców oceanicznych głębin. Jego nazwa naukowa, "Prionace glauca", odzwierciedla charakterystyczny błękitny odcień, który dominuje w jego barwieniu, co nie tylko nadaje mu niezwykłej urody, ale także stanowi doskonałe maskowanie w morskich przestworzach. Żarłacz błękitny należy do rodziny żarłaczowatych, co już samo w sobie sugeruje jego drapieżny charakter.

Dorosłe osobniki osiągają imponujące rozmiary, często przekraczające 3,8 metra długości oraz mogą ważyć nawet 230 kilogramów, co czyni je jednymi z większych przedstawicieli swojego gatunku. Ciało żarłacza błękitnego jest wydłużone i smukłe, co zapewnia mu niezwykłą zwinność i szybkość w wodzie, niezbędne w pościgu za zdobyczą.

Skóra tego rekinia jest pokryta drobnymi, lecz niezwykle ostrymi łuskami, zwanych dermalnymi ząbkami, które dodatkowo zmniejszają opór wody podczas pływania. Kolorystyka żarłacza błękitnego jest jedną z jego najbardziej charakterystycznych cech – jego grzbiet ma piękny, głęboki błękitny odcień, podczas gdy brzuch jest jasny, prawie biały. Ten rodzaj kamuflażu, nazywany kontrświetleniem, pomaga mu w ukrywaniu się zarówno przed zdobyczą, jak i potencjalnymi drapieżnikami.

Żarłacz błękitny jest gatunkiem kosmopolitycznym, występuje w większości oceanów świata, od tropikalnych po umiarkowane strefy. Preferuje otwarte, głębokie wody, często można go spotkać na dużych głębokościach, jednak nie stroni również od wód przybrzeżnych. Jego dieta jest wszechstronna – poluje na różnorodne gatunki ryb, młode tuńczyki, makrele, a także na kalmary i inne głowonogi. Żarłacz błękitny jest zwierzęciem samotniczym, większość czasu spędza wędrując w poszukiwaniu pożywienia.

Reprodukcja żarłacza błękitnego jest również interesująca – jest to gatunek jajorodny, co oznacza, że samice składają jaja, z których po pewnym czasie wykluwają się młode. Okres ciąży może trwać od 9 do 12 miesięcy, a samica może urodzić od 25 do 100 młodych, co jest stosunkowo dużą liczbą w porównaniu z innymi gatunkami rekinów.

Mimo swojej imponującej wielkości i drapieżnego charakteru, żarłacz błękitny jest gatunkiem zagrożonym. Główne zagrożenia dla jego populacji to przede wszystkim nadmierna eksploatacja przez rybołówstwo komercyjne i sportowe, zanieczyszczenie oceanów oraz zmiany klimatyczne wpływające na jego naturalne środowisko. Ochrona żarłacza błękitnego i jego siedlisk jest kluczowa dla zachowania równowagi w morskim ekosystemie.