Opis zwierzęcia

Żmija łańcuszkowa, znana również pod nazwą naukową Daboia russelli, jest jednym z najbardziej znanych i szanowanych gatunków węża na subkontynencie indyjskim, a także w innych częściach Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. Charakteryzuje się ona nie tylko swoim imponującym wyglądem, ale również potencjałem zagrożenia, jakie może stanowić dla ludzi, co czyni ją jednym z najbardziej obawianych węży w swoim naturalnym środowisku.
Długość ciała żmii łańcuszkowej może osiągać od 120 do 150 cm, choć niektóre osobniki dorastają nawet do 180 cm. Jej ciało jest masywne i muskularne, z charakterystyczną szeroką głową, która wyraźnie oddziela się od reszty ciała. Oczy mają pionowe źrenice, co jest typowe dla węży prowadzących nocny tryb życia. Kolorystyka skóry może wahać się od jasnobrązowej do ciemnobrązowej, z charakterystycznym, łańcuszkowym wzorem na grzbiecie, skąd pochodzi jej nazwa. Wzór ten składa się z czarnych i białych plamek tworzących rodzaj łańcucha wzdłuż całego ciała węża.
Żmija łańcuszkowa jest gatunkiem jadowitym, a jej jad uznawany jest za jeden z najbardziej toksycznych wśród wszystkich węży. Posiada on zdolność do szybkiego paraliżowania ofiary, co czyni go wyjątkowo skutecznym podczas polowania na gryzonie, ptaki i inne małe zwierzęta, które stanowią jej główny pokarm. Mimo swojej niebezpieczności, żmija łańcuszkowa atakuje ludzi tylko w sytuacji zagrożenia lub prowokacji, dlatego większość przypadków ukąszeń można by uniknąć dzięki zachowaniu ostrożności i odpowiedniej wiedzy na temat tego gatunku.
Żmija łańcuszkowa preferuje różnorodne środowiska, od suchych sawann po wilgotne lasy i obszary rolnicze, gdzie łatwiej jest jej znaleźć schronienie i pokarm. Jest gatunkiem samotniczym, prowadzącym głównie nocny tryb życia, choć w chłodniejsze dni można ją spotkać wygrzewającą się w słońcu w ciągu dnia.
Rozmnażanie żmii łańcuszkowej ma miejsce raz do roku, a samica jest w stanie złożyć od 20 do 40 jaj, z których po około dwa miesiące wykluwają się młode węże. Już od pierwszych dni życia są one w pełni rozwinięte i zdolne do samodzielnego polowania oraz wytwarzania jadu, co czyni je niebezpiecznymi nawet w bardzo młodym wieku.
Pomimo swojej niebezpieczności, żmija łańcuszkowa jest fascynującym gatunkiem, który odgrywa ważną rolę w ekosystemach, w których występuje. Jest ona kluczowym drapieżnikiem, który pomaga kontrolować populacje gryzoni i innych szkodników. Jednakże, z powodu utraty naturalnych siedlisk i konfliktów z ludźmi, liczba żmij łańcuszkowych w wielu regionach znacznie spadła, co wymaga podjęcia działań w celu ochrony tego imponującego, choć niebezpiecznego gatunku węża.