Opis zwierzęcia

Łęczak (Tringa glareola) jest niewielkim, ale niezwykle interesującym ptakiem wędrownym należącym do rodziny bekasowatych. Jego obecność jest szczególnie oczekiwana przez obserwatorów ptaków w okresach wiosennych i jesiennych migracji, kiedy to odbywa swoje długie podróże między terenami lęgowymi a zimowiskami.

Wygląd zewnętrzny tego ptaka może być uznany za stosunkowo skromny, ale jednocześnie elegancki. Długość ciała Łęczaka wynosi zazwyczaj od 19 do 21 cm, a rozpiętość skrzydeł osiąga od 37 do 41 cm. Waga ciała oscyluje w granicach 40 do 100 gramów. Upierzenie jest przeważnie w kolorach brązu i szarości, co świetnie maskuje ptaka w jego naturalnym środowisku. Na grzbiecie dominują barwy ciemniejsze, natomiast brzuch jest jaśniejszy, często z widocznym delikatnym, ciemniejszym prążkowaniem. W okresie lęgowym na piersi i bokach ciała mogą pojawiać się ciemne plamki.

Charakterystyczną cechą wyglądu Łęczaka są długie, chude nogi o barwie od jasnozielonej do żółtozielonej, które wyraźnie kontrastują z resztą ciała. Dziób jest długi, cienki, lekko zakrzywiony ku dołowi, co doskonale przystosowuje go do szukania pokarmu w miękkim gruncie lub płytkiej wodzie.

Łęczak jest ptakiem wędrownym. Jego tereny lęgowe znajdują się głównie w północnej części Europy oraz Azji, a zimowiska rozciągają się od południowej Europy, przez Afrykę, aż po południową Azję. Podczas migracji często można go spotkać na różnorodnych terenach wilgotnych, takich jak bagna, mokradła, czy brzegi wód stojących i płynących.

Dieta Łęczaka jest typowa dla ptaków wodno-błotnych i opiera się głównie na małych bezkręgowcach, takich jak owady i ich larwy, małe ślimaki czy robaki. Dzięki swojemu długiemu, precyzyjnemu dziobowi jest w stanie wyciągać pokarm z mulego dna.

Zachowanie Łęczaka podczas żerowania jest charakterystyczne i często stanowi podstawę do jego identyfikacji w terenie. Ptak ten chodzi powoli i metodycznie po płytkiej wodzie lub wilgotnym gruncie, co jakiś czas szybko zagłębiając dziób w poszukiwaniu pokarmu.

Okres lęgowy Łęczaka rozpoczyna się wiosną, po przybyciu na tereny lęgowe. Gniazdo jest zazwyczaj ukryte na ziemi, w gęstej roślinności. Samica składa od 3 do 4 jaj, które są wysiadywane przez około trzy tygodnie. Młode są zdolne do opuszczenia gniazda już kilka godzin po wykluciu, ale przez pewien czas pozostają pod opieką rodziców, którzy uczą je, jak zdobywać pokarm.

Choć Łęczak nie jest gatunkiem zagrożonym, to jednak zmiany w środowisku naturalnym, takie jak osuszanie mokradeł czy zanieczyszczenie środowiska, mogą negatywnie wpływać na liczebność jego populacji. Ochrona jego naturalnych siedlisk jest zatem kluczowa dla zachowania tego niezwykłego ptaka wędrownego.