Wagi i miary

Dane biologiczne

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Śliz pospolity (Barbatula barbatula), znany również jako strzebla brzana, jest niewielką, lecz fascynującą rybą słodkowodną należącą do rodziny strzeblowatych (Nemacheilidae). Często spotykany w czystych, szybko płynących wodach Europy, od Wielkiej Brytanii po Syberię, preferuje on chłodne, dobrze natlenione środowisko z kamienistym lub żwirowym dnem.

Dorastając zazwyczaj do około 8-10 cm długości, śliz pospolity jest rybą o wydłużonym, lekko spłaszczonym ciele, które pozwala mu na efektywne przemieszczanie się wśród kamieni i żwiru na dnie rzek i strumieni. Jego ubarwienie jest stosunkowo niepozorne, zwykle brunatne lub oliwkowe z ciemniejszymi plamami, co stanowi doskonałe kamuflaż w jego naturalnym środowisku. Wyróżniającym cechą są charakterystyczne, wąsikopodobne narządy czuciowe rozmieszczone wokół pyska, które są niezwykle czułe i pomagają rybie w poszukiwaniu pokarmu na dnie.

Śliz pospolity jest wszystkożerny, ale jego dieta składa się głównie z drobnych bezkręgowców, takich jak larwy owadów, małe ślimaki i robaki. Dzięki swoim narządom czuciowym jest on w stanie efektywnie wyszukiwać pożywienie nawet w mętnej wodzie.

Rozród śliza pospolitego ma miejsce wiosną. Samice składają jaja w szczelinach między kamieniami, co zapewnia im ochronę przed drapieżnikami. Samiec, w tym okresie często przybierający intensywniejsze ubarwienie, pełni rolę strażnika gniazda, chroniąc je przed intruzami aż do wyklucia się młodych.

Śliz pospolity, mimo swojej niewielkiej wielkości, odgrywa ważną rolę w ekosystemach rzecznych. Jako część sieci pokarmowej, jest on zarówno drapieżnikiem kontrolującym populacje drobnych bezkręgowców, jak i ofiarą dla większych ryb, co czyni go istotnym elementem w utrzymaniu równowagi biologicznej w swoim środowisku.

W ostatnich latach obserwuje się spadek populacji śliza pospolitego w wielu jego naturalnych siedliskach, co jest przypisywane głównie degradacji środowiska naturalnego, zanieczyszczeniu wód oraz regulacji rzek. Z tego powodu ochrona jego środowisk życia stała się przedmiotem zainteresowania ekologów i organizacji ochrony przyrody, mających na celu zachowanie tego unikalnego gatunku dla przyszłych pokoleń.