Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Żabiru czerwononogi (Ephippiorhynchus asiaticus), znany również jako marabut australijski, to imponujący ptak wodny należący do rodziny bocianów. Jest to gatunek o charakterystycznym i niepowtarzalnym wyglądzie, który z łatwością można rozpoznać po jego długich, czerwonych nogach i ogromnym, czarnym dziobie z czerwoną podstawą. Ptak ten wyróżnia się także białym upierzeniem z czarnymi skrzydłami i ogonem, co dodaje mu elegancji i uroku.

Dorosłe osobniki osiągają imponujące rozmiary, mogąc mierzyć nawet do 150 cm wysokości i ważyć do 8,5 kg. Rozpiętość ich skrzydeł może przekraczać 2 metry, co czyni je jednymi z największych ptaków latających. Żabiru czerwononogi jest ptakiem o silnej budowie ciała, z długą, smukłą szyją, która w czasie lotu jest wyciągnięta do przodu, w przeciwieństwie do innych bocianów, które lecą z szyją złożoną w kształcie litery "S".

Naturalne siedliska żabiru czerwononogiego to różnorodne środowiska wodne, takie jak mokradła, bagna, jeziora i rzeki. Preferuje on tereny nizinne, ale można go spotkać również na obszarach zalewowych i przybrzeżnych. Żabiru czerwononogi występuje głównie w Azji Południowo-Wschodniej, Australii oraz na Nowej Gwinei, gdzie prowadzi osiadły lub częściowo wędrowny tryb życia.

Jego dieta składa się głównie z ryb, które łowi w płytkich wodach, choć nie gardzi również innymi małymi zwierzętami, takimi jak płazy, gady, a nawet małe ssaki i ptaki. Żabiru czerwononogi wykazuje niezwykłą zręczność i precyzję podczas polowania, często stojąc nieruchomo w wodzie i czekając na odpowiedni moment, by błyskawicznie zamknąć swój potężny dziób na zdobyczy.

Okres lęgowy żabiru czerwononogiego jest ściśle związany z sezonem deszczowym, co zapewnia dostępność wystarczającej ilości pożywienia dla rosnących piskląt. Gniazdo, zbudowane z gałęzi, umieszczane jest zwykle na drzewach lub krzewach, w pobliżu wody. Samica składa zazwyczaj od 2 do 4 jaj, które są następnie wysiadywane przez obydwoje rodziców przez około 30 dni. Młode żabiru są karmione przez rodziców przez kilka tygodni, aż do momentu, kiedy są gotowe do opuszczenia gniazda.

Żabiru czerwononogi to gatunek, który na przestrzeni lat doświadczył spadku populacji ze względu na utratę naturalnych siedlisk, degradację mokradeł oraz polowania. Obecnie jest objęty ochroną w ramach międzynarodowych konwencji i umów ochrony środowiska, a także w niektórych krajach podlega ochronie na poziomie krajowym. Działania ochronne, takie jak odtwarzanie siedlisk, ochrona miejsc lęgowych oraz ograniczenie polowań, mają kluczowe znaczenie dla zachowania tego niezwykłego gatunku na przyszłe pokolenia.