Opis zwierzęcia

Biegus płowy (Calidris subruficollis), zwany również biegusem rdzawoszyim, to niewielki ptak wędrowny z rodziny siewkowatych. Jego nazwa naukowa, "subruficollis", pochodzi od łacińskich słów "sub" oznaczającego "trochę" oraz "ruficollis", co oznacza "czerwonoszyi", co doskonale oddaje charakterystyczną cechę tego ptaka – lekko rdzawą barwę szyi w okresie godowym.

Występowanie i środowisko

Biegus płowy jest ptakiem wędrownym, którego obszary lęgowe znajdują się na dalekiej północy, głównie w tundrze arktycznej Północnej Ameryki oraz północno-wschodniej Syberii. Zimowiska tych ptaków rozciągają się od południowej części Ameryki Południowej po południową część Ameryki Północnej i Karaiby, co czyni ich migracje jednymi z najdłuższych wśród ptaków. Biegus płowy preferuje różnorodne środowiska wodne, takie jak błotniste wybrzeża, estuaria, słone bagna oraz płytkie brzegi słodkowodnych jezior i rzek.

Charakterystyka wyglądu

Długość ciała biegusa płowego waha się od 18 do 20 cm, a rozpiętość skrzydeł może osiągać od 38 do 41 cm. W okresie godowym, jego upierzenie przybiera żywe kolory – górne partie ciała stają się rdzawobrązowe z ciemnymi plamami, a dolne partie, w tym szyja, nabierają jasnoróżowego odcienia. Poza sezonem lęgowym, upierzenie staje się bardziej stonowane, z dominującą szarością i białym spodem ciała. Charakterystyczne są także jego długie, ciemne nogi oraz stosunkowo krótki, prosty dziób, którym zręcznie sonduje miękkie podłoże w poszukiwaniu pokarmu.

Zachowanie

Biegus płowy jest ptakiem towarzyskim, często widywanym w dużych stadach podczas migracji i na zimowiskach. Jego dieta składa się głównie z owadów, małych skorupiaków i innych bezkręgowców, które zbiera z powierzchni gruntu lub z płytkiej wody. Podczas żerowania, te małe ptaki wykazują dużą zwinność, biegnąc szybko i zręcznie po błotnistym podłożu.

Rozród

Sezon lęgowy biegusa płowego rozpoczyna się w czerwcu, gdy ptaki te docierają na swoje arktyczne tereny lęgowe. Gniazda umieszczane są na ziemi, często wśród niskiej roślinności. Samica składa zwykle 4 jaja, które są następnie wysiadywane przez obydwoje rodziców przez okres około 21 dni. Młode są zdolne do opuszczenia gniazda niedługo po wykluciu, jednak pozostają pod opieką rodziców, aż do momentu osiągnięcia zdolności do lotu, co następuje po około 18-20 dniach.

Ochrona i zagrożenia

Chociaż globalna populacja biegusa płowego nie jest obecnie uznawana za zagrożoną, to ptak ten napotyka szereg wyzwań związanych z utratą siedlisk, szczególnie na obszarach zimowisk i miejscach odpoczynku podczas migracji. Zanieczyszczenie środowiska, zmiany klimatyczne oraz rozwój terenów nadbrzeżnych to tylko niektóre z zagrożeń dla tego gatunku. Wymaga on więc szczególnej uwagi i ochrony, aby zapewnić mu bezpieczne siedliska i trasy migracyjne.