Opis zwierzęcia

Brodziec pławny (Tringa stagnatilis) to średniej wielkości ptak wędrowny z rodziny bekasowatych, którego siedliska rozciągają się na rozległych terenach Eurazji, od wschodniej Europy aż po Syberię i Daleki Wschód. W okresie zimowym, te ptaki migrują daleko na południe, docierając do Afryki, południowej Azji i Australii. Swoją nazwę zawdzięcza preferowanym przez siebie siedliskom - płytkim, stojącym wodą obszarom, takim jak zalewane łąki, bagna czy brzegi jezior i rzek.

Wygląd brodźca pławnego jest typowy dla ptaków z jego rodziny. Dorosłe osobniki osiągają długość ciała około 20-25 cm, z rozpiętością skrzydeł wynoszącą od 40 do 57 cm. Mają stosunkowo długie, chude nogi o szarej lub oliwkowo-zielonej barwie, co umożliwia im poruszanie się po płytkich wodach. Ich długi, prosty dziób jest idealnie przystosowany do szukania pokarmu w mule i piaszczystym dnie. Upierzenie brodźca pławnego w sezonie lęgowym jest szczególnie urokliwe - grzbiet przybiera rdzawe lub brązowe odcienie z ciemnymi plamkami i pasami, natomiast brzuch i pierś są jasne, często z delikatnym, różowym nalotem. Zimą ich upierzenie staje się bardziej stonowane, głównie szare z białym brzuchem.

Brodziec pławny jest ptakiem o skrytym trybie życia, często trudnym do zaobserwowania ze względu na jego preferencje do siedlisk bogatych w roślinność przybrzeżną, gdzie może się łatwo ukryć. Jego dieta składa się głównie z małych bezkręgowców wodnych, takich jak owady i ich larwy, małe mięczaki i skorupiaki, które zbiera z powierzchni wody lub z miękkiego podłoża.

Okres lęgowy brodźca pławnego rozpoczyna się wiosną, po przybyciu na tereny gniazdowania w Eurazji. Gniazdo to niewiele więcej niż zagłębienie w ziemi, wyściełane roślinnością. Samica składa zazwyczaj 4 jaja, które są wysiadywane przez obydwoje rodziców przez około trzy tygodnie. Młode są zagniazdownikami i opuszczają gniazdo niedługo po wykluciu, lecz pozostają pod opieką rodziców, aż do momentu, gdy nauczą się latać i będą w pełni samodzielne.

Brodziec pławny, podobnie jak wiele innych ptaków wędrownych, stoi przed wyzwaniami związanymi z utratą siedlisk, zmianami klimatu i zagrożeniami na szlakach migracyjnych. Ochrona jego naturalnych siedlisk, zarówno na terenach lęgowych, jak i zimowisk, jest kluczowa dla zachowania tych niezwykłych ptaków wędrownych.