Wagi i miary

Dane biologiczne

Opis zwierzęcia

Ciernik (Gasterosteus aculeatus) jest niewielką, lecz fascynującą rybą, która przyciąga uwagę swoją niezwykłą budową ciała i zdolnością adaptacji do różnorodnych środowisk wodnych. Należy do rodziny ciernikowatych (Gasterosteidae) i jest często spotykany w wodach słodkich oraz słonawych strefy północnej Europy, Azji i Ameryki Północnej. Charakteryzuje się dużą zmiennością morfologiczną, co pozwala mu przystosować się do specyficznych warunków życia.

Cechą charakterystyczną ciernika jest obecność od jednego do trzech ostrych kolców na grzbiecie, tuż przed płetwą grzbietową, które pełnią funkcję obronną przed drapieżnikami. Długość ciała ciernika zwykle nie przekracza 10 cm, ale niektóre osobniki mogą osiągnąć do 11 cm. Ciało jest wydłużone, bocznie spłaszczone, co ułatwia szybkie manewrowanie wśród gęstej roślinności wodnej. Skóra pokryta jest drobnymi łuskami, a w zależności od środowiska życia, ubarwienie ciernika może wahać się od oliwkowo-zielonego do brązowego z metalicznym połyskiem, co zapewnia doskonałe maskowanie.

Cierniki wykazują wyjątkowe zachowania rozrodcze. Sezon rozrodczy rozpoczyna się wiosną, kiedy to samce budują gniazda z fragmentów roślin, które następnie bronią przed innymi samcami i do których przyciągają samice za pomocą swojego intensywnego ubarwienia i zachowań godowych. Po złożeniu ikry przez samicę, samiec ją zapładnia i przejmuje dalszą opiekę nad potomstwem, chroniąc gniazdo i zapewniając dopływ świeżej wody poprzez machanie płetwami.

Dieta ciernika jest wszechstronna – żywi się on drobnymi bezkręgowcami wodnymi, larwami owadów oraz roślinnością wodną. Jego wszechstronność pokarmowa oraz zdolność do życia w różnorodnych warunkach środowiskowych sprawiają, że ciernik jest ważnym elementem ekosystemów wodnych, pełniąc rolę zarówno drapieżnika, jak i ofiary w łańcuchu pokarmowym.

Ciernik jest także popularnym obiektem badań naukowych, zwłaszcza w kontekście ewolucji, ekologii behawioralnej oraz mechanizmów adaptacji do zmiennych warunków środowiskowych. Jego zdolność do szybkiego przystosowania się do nowych warunków czyni go interesującym modelem do badań nad wpływem zmian klimatycznych i zanieczyszczenia środowiska na organizmy wodne.

Mimo że nie jest uważany za gatunek zagrożony, ciernik, podobnie jak wiele innych gatunków słodkowodnych, może być wrażliwy na degradację środowiska naturalnego, w tym zanieczyszczenie wód, utratę siedlisk i zmiany klimatyczne. Ochrona jego naturalnych siedlisk jest kluczowa dla zachowania bioróżnorodności i zdrowia ekosystemów wodnych.