Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Czarnogłówka (Poecile montanus) to niewielki, lecz wyjątkowo uroczy ptak należący do rodziny sikor (Paridae). Z uwagi na swoje niewielkie rozmiary i skromne ubarwienie często pozostaje niezauważony, jednak dla obserwatorów przyrody stanowi ciekawy obiekt zainteresowań. Czarnogłówka, mimo swojej nazwy, występuje nie tylko w górskich lasach, ale można ją spotkać także w niższych położeniach, w gęstych lasach iglastych i mieszanych, parkach oraz ogrodach.

Charakterystyczną cechą wyglądu czarnogłówki jest jej mały rozmiar, który waha się od 11 do 12,5 cm długości, oraz stosunkowo niewielka masa ciała, zazwyczaj nie przekraczająca 11 gramów. Ptak ten wyróżnia się przede wszystkim swoją czarną "czapeczką" na głowie, która kontrastuje z białą plamą na policzkach i podbródku. Reszta ciała ma barwę szarobrązową z delikatniejszymi, jaśniejszymi odcieniami na brzuchu. Samice są ubarwione podobnie do samców, co utrudnia ich rozróżnienie w terenie.

Czarnogłówka prowadzi osiadły tryb życia, choć niektóre populacje wykazują tendencje do wędrowania. Ptaki te żywią się głównie owadami, ich larwami oraz różnego rodzaju nasionami, które znajdują wśród liści, na gałęziach drzew oraz na ziemi. Ich dieta dostosowuje się sezonowo – latem dominują składniki pochodzenia zwierzęcego, natomiast zimą ptaki te częściej odżywiają się nasionami.

Czarnogłówki są ptakami towarzyskimi i często dołączają do mieszanych stad innych małych ptaków, takich jak sikory, pełzacze czy kowaliki, co zwiększa ich szanse na znalezienie pożywienia oraz ochronę przed drapieżnikami. Komunikują się ze sobą za pomocą serii skomplikowanych dźwięków, które służą nie tylko do utrzymywania kontaktu z innymi osobnikami, ale także do przekazywania informacji o zagrożeniu.

Okres lęgowy czarnogłówki rozpoczyna się wiosną, kiedy to samce przystępują do budowy gniazd w dziuplach drzew lub wykorzystują do tego celu specjalnie przygotowane skrzynki lęgowe. Samica składa od 5 do 8 jaj, które następnie wysiaduje przez około dwa tygodnie. Młode są karmione przez oboje rodziców i opuszczają gniazdo po około 18-21 dniach.

Mimo że czarnogłówka nie jest obecnie uznawana za gatunek zagrożony, jej populacje mogą być narażone na spadek liczebności z powodu utraty naturalnych siedlisk, zmian klimatycznych oraz konkurencji ze strony inwazyjnych gatunków. Ochrona jej naturalnego środowiska oraz promowanie różnorodności biologicznej w lasach i parkach są kluczowe dla zachowania tego i wielu innych gatunków ptaków.