Wagi i miary

Dane biologiczne

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Kalanus (Calanus finmarchicus) to niewielki, lecz niezwykle ważny składnik planktonu, zamieszkujący północne obszary Atlantyku, w tym Morze Północne, Morze Norweskie, a także wody przybrzeżne Grenlandii i części Arktyki. Jego rola w ekosystemach morskich jest kluczowa, gdyż stanowi podstawowe źródło pożywienia dla wielu gatunków ryb, ptaków morskich oraz ssaków morskich, takich jak wieloryby.

Dorosłe osobniki Kalanusa osiągają długość około 2-4 mm, co czyni je stosunkowo łatwymi do przeoczenia mieszkańcami oceanicznych wód. Mimo swoich niewielkich rozmiarów, są one jednak niezwykle efektywne w przekształcaniu pochłanianego fitoplanktonu w energię, którą następnie wykorzystują do wzrostu, rozmnażania i przetrwania w trudnych, często zmiennych warunkach środowiskowych.

Kalanus finmarchicus charakteryzuje się ciałem podzielonym na segmenty, z których każdy pełni różne funkcje. Głowa jest wyposażona w parę długich anten, które służą nie tylko do pływania, ale także jako narządy zmysłów, pomagające w lokalizowaniu pokarmu oraz unikaniu drapieżników. Ciało zwieńczone jest przez serię segmentów, które obejmują zarówno obszar piersiowy, jak i odwłok, a na jego końcu znajduje się charakterystyczny, widlasty ogon, który również wspomaga w ruchu.

Kalanus finmarchicus jest gatunkiem, który wykazuje interesujące adaptacje do życia w zmiennych warunkach środowiskowych. Jedną z nich jest zdolność do przechodzenia w stan diapauzy, czyli okresu spoczynku metabolicznego, który pozwala mu przetrwać niekorzystne warunki, takie jak brak pożywienia czy ekstremalne temperatury. W tym czasie osobniki zstępują na większe głębokości, gdzie temperatura wody jest bardziej stabilna i gdzie mogą przeczekać trudny okres.

Rozród Kalanusa finmarchicus jest również fascynującym procesem. Większość populacji rozmnaża się raz do roku, wiosną, kiedy to wody bogate w składniki odżywcze sprzyjają wzrostowi fitoplanktonu, a co za tym idzie – zwiększają dostępność pokarmu dla larw. Samice składają jaja bezpośrednio do wody, gdzie po kilku dniach z jaj wykluwają się larwy, zwane naupliusami. Te przechodzą przez szereg stadiów rozwojowych, zanim osiągną formę dorosłą, gotową do kontynuowania cyklu życiowego.

Kalanus finmarchicus, pomimo swojej małostronnej natury i mikroskopijnych rozmiarów, jest zatem gatunkiem o ogromnym znaczeniu ekologicznym. Jego obecność i liczność w ekosystemach morskich są wskaźnikami zdrowia oceanów, a zmiany w populacjach tego skorupiaka mogą mieć dalekosiężne skutki dla całych sieci troficznych, na które składają się zarówno mniejsze organizmy planktonowe, jak i dużo większe zwierzęta morskie.