Wagi i miary

Dane biologiczne

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Kangur rdzawoszyi (Notamacropus rufogriseus), znany również jako wallabia Bennetta, to fascynujące zwierzę należące do rodziny kangurów, które można spotkać głównie w południowo-wschodniej Australii, w tym na Tasmanii oraz w niektórych obszarach Nowej Zelandii, gdzie został introdukowany. Charakteryzuje się unikalnymi cechami, które wyróżniają go spośród innych członków rodziny kangurów, czyniąc go interesującym obiektem badań i obserwacji.
Fizycznie, kangur rdzawoszyi osiąga dość znaczne rozmiary, z dorosłymi samcami ważącymi nawet do 25 kg i osiągającymi wysokość przekraczającą metr, podczas gdy samice są zazwyczaj mniejsze. Jego futro ma charakterystyczną barwę - grzbiet jest zazwyczaj szaro-brązowy, natomiast brzuch ma jaśniejszy, często prawie biały kolor. Nazwa "rdzawoszyi" pochodzi od wyraźnego, rdzawego odcienia futra, który znajduje się na szyi i górnej części ciała, co dodaje mu wyjątkowego uroku.
Kangur ten wyróżnia się długimi, silnymi tylnymi nogami, które umożliwiają mu skoki na znaczne odległości, osiągając prędkość do 50 km/h, co jest kluczowym elementem jego strategii przetrwania, umożliwiając szybką ucieczkę przed drapieżnikami. Jego długie, muskularne ogon, który może osiągać długość równą reszcie ciała, służy jako balanser podczas skoków oraz jako podpora, kiedy zwierzę odpoczywa w pozycji siedzącej.
Kangur rdzawoszyi prowadzi głównie nocny tryb życia. Jego dieta składa się przede wszystkim z traw, liści, a także innych roślin. Jest zwierzęciem społecznym, często tworzy niewielkie grupy, które składają się z kilku do kilkunastu osobników. Struktura społeczna opiera się na dominacji, gdzie silniejsze samce zajmują wyższą pozycję w hierarchii.
Reprodukcja kangurów rdzawoszyich jest interesująca, ponieważ samice posiadają zdolność do opóźniania rozwoju zarodka (zjawisko diapauzy), co pozwala im dostosować moment narodzin potomstwa do najbardziej sprzyjających warunków środowiskowych. Młode, zwane joey, spędzają pierwsze miesiące życia w torbie matki, gdzie są karmione i chronione do momentu, aż staną się na tyle duże, by zacząć eksplorować świat na własnych nogach.
Kangur rdzawoszyi, mimo że nie jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem, napotyka na różne wyzwania związane z utratą siedlisk, kolizjami z pojazdami oraz konkurencją ze strony inwazyjnych gatunków. Ochrona jego naturalnego środowiska i dalsze badania nad jego ekologią są kluczowe dla zapewnienia przetrwania tego niezwykłego marsupiala na przyszłe pokolenia.