Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Kopciuszek zwyczajny (Phoenicurus ochruros) to niewielki, ale wyjątkowo urokliwy ptak z rodziny muchołówkowatych, który można spotkać w wielu regionach Europy, Azji, a także w północno-zachodniej Afryce. Jest to gatunek częściowo wędrowny, co oznacza, że niektóre populacje migrują na zimę do cieplejszych krajów, podczas gdy inne pozostają w swoich lęgowych siedliskach przez cały rok.

Dorosłe osobniki kopciuszka zwyczajnego osiągają długość ciała około 14-15 cm i charakteryzują się dość kontrastowym upierzeniem. Samce w szacie godowej są szczególnie atrakcyjne: mają czarne ciało z białymi plamami na skrzydłach i jaskrawoczerwone podbrzusze, co sprawia, że są łatwo rozpoznawalne. Samice i młode ptaki są mniej wyraziste, z dominującymi szaro-brązowymi barwami i subtelnie różowym odcieniem na spodzie ciała, co sprawia, że mogą być trudniejsze do zauważenia na tle naturalnego środowiska.

Kopciuszek zwyczajny preferuje otwarte przestrzenie z rzadką roślinnością lub skaliste zbocza, gdzie może znaleźć schronienie oraz miejsca do gniazdowania. W miastach często zajmuje tereny zielone, parki i ogrody, gdzie łatwiej o pokarm. Jego dieta składa się głównie z małych owadów i ich larw, które zbiera z ziemi lub łapie w locie, co świadczy o jego zręczności i szybkości.

Okres lęgowy kopciuszka zwyczajnego rozpoczyna się wiosną, kiedy to samce dają koncerty swoich melodyjnych, choć niezbyt głośnych śpiewów, aby przyciągnąć samice i odstraszyć rywali. Gniazdo, zwykle ukryte w szczelinach skalnych, murach lub budynkach, jest budowane przez samicę i wyściełane miękkimi materiałami. Samica składa od 4 do 6 jaj, które następnie wysiaduje przez około dwa tygodnie. Po wykluciu się młodych, oboje rodzice zajmują się ich karmieniem aż do momentu, gdy będą gotowe do opuszczenia gniazda.

Kopciuszki zwyczajne odgrywają ważną rolę w ekosystemach, które zamieszkują, przyczyniając się do kontroli populacji owadów. Mimo że są stosunkowo pospolite i nie uznaje się ich obecnie za gatunek zagrożony, to zmiany środowiskowe, utrata siedlisk i stosowanie pestycydów mogą wpływać na ich populacje. Dlatego też ochrona ich naturalnych siedlisk jest kluczowa dla zachowania tego ciekawego i pięknego gatunku ptaka.