Opis zwierzęcia

Kwokacz (Tringa nebularia) to ptak wodny należący do rodziny bekasowatych, który zamieszkuje obszary Eurazji od Islandii i Wielkiej Brytanii po wschodnią Syberię. Charakteryzuje się długimi, smukłymi nogami i stosunkowo długim, prostym dziobem, co czyni go doskonale przystosowanym do życia w wodnych środowiskach.

Ptak ten osiąga długość ciała od 29 do 33 cm, rozpiętość skrzydeł od 61 do 67 cm i masę ciała w granicach 190-400 g. Jego upierzenie jest stosunkowo skromne, ale funkcjonalne. W szacie godowej, występującej w okresie wiosennym i letnim, kwokacz prezentuje na grzbiecie ciemnobrązowe pióra z jasnymi obrzeżeniami, co nadaje mu wygląd łuskowanego. Spód ciała jest jasny, często z widocznym, delikatnym, ciemniejszym prążkowaniem. Głowa i szyja są również jasne z delikatnymi, ciemnymi liniami. W szacie spoczynkowej dominuje bardziej jednolite, szarobrązowe ubarwienie.

Kwokacz jest ptakiem wędrownym. Lato spędza głównie na terenach północnej Eurazji, gdzie znajduje odpowiednie warunki do gniazdowania na bagnach, mokradłach i w pobliżu słodkowodnych zbiorników wodnych. Zimę natomiast spędza na południu Europy, w Afryce oraz południowej Azji, gdzie preferuje wybrzeża morskie, estuaria rzek i laguny.

Ptak ten żywi się głównie małymi bezkręgowcami wodnymi, takimi jak owady, ich larwy, małe mięczaki i skorupiaki, które zbiera z powierzchni wody lub z miękkiego błota, używając swojego długiego dzioba. Kwokacz jest zatem istotnym ogniwem w ekosystemach wodnych, przyczyniając się do utrzymania równowagi biologicznej.

Gniazdo kwokacza to prosta zagłębienie w ziemi, zazwyczaj ukryte wśród roślinności wodnej lub na słabo zarośniętych brzegach zbiorników wodnych. Samica składa od 3 do 4 jaj, które są wysiadywane przez około 3 tygodnie. Młode są zagniazdownikami, co oznacza, że już krótko po wykluciu są zdolne do opuszczania gniazda i podążania za rodzicami w poszukiwaniu pokarmu.

Kwokacz jest ptakiem o dość skrytym trybie życia, choć w trakcie migracji może pojawiać się w większych grupach. Jego obecność na danym terenie często zdradza charakterystyczne, nosowe "kwokanie", od którego ptak wziął swoją nazwę.

Mimo że kwokacz nie jest obecnie uznawany za gatunek zagrożony, to zmiany w środowisku naturalnym, takie jak osuszanie mokradeł, zanieczyszczenie wód oraz intensyfikacja rolnictwa, mogą mieć negatywny wpływ na jego populację. Ochrona jego naturalnych siedlisk jest więc kluczowa dla zachowania tego interesującego gatunku ptaków wodnych.