Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Lejkowiec labiryntowy (Agelena labyrinthica) to fascynujący przedstawiciel świata pajęczaków, należący do rodziny lejkowcowatych. Ten stosunkowo duży pająk jest rozpoznawalny przede wszystkim dzięki swojej unikalnej metodzie łowienia i charakterystycznemu wyglądowi. Lejkowiec labiryntowy zamieszkuje głównie tereny Europy, w tym Polskę, ale można go spotkać również w częściach Azji i Północnej Afryki.

Wygląd tego pajęka może na pierwszy rzut oka przypominać inne, mniej specyficzne gatunki, jednak przy bliższym poznaniu ujawniają się jego charakterystyczne cechy. Lejkowiec labiryntowy osiąga rozmiary od 10 do 18 mm, przy czym samice są zazwyczaj większe niż samce. Jego ciało pokryte jest krótkimi, ale gęstymi włoskami, które nadają mu matowy wygląd. Kolorystyka ciała waha się od brązowego do szaro-brązowego, z wyraźnym, ciemniejszym wzorem na opistosomie (odwłoku), przypominającym kształtem liść lub inne naturalne motywy.

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech lejkowca labiryntowego jest sposób, w jaki buduje swoją sieć. Inaczej niż większość pająków, które tworzą klasyczne, kołowe sieci, lejkowiec labiryntowy konstruuje dużą, płaską sieć w kształcie lejka lub labiryntu, która rozciąga się na ziemi lub nisko nad ziemią wśród traw i niskiej roślinności. W centralnej, ukrytej części sieci znajduje się lejek, który służy pająkowi jako schronienie. Dzięki tej konstrukcji, lejkowiec może szybko reagować na drgania sieci wywołane przez potencjalną ofiarę, błyskawicznie wychodząc z ukrycia i atakując zdobycz.

Lejkowiec labiryntowy poluje głównie na małe owady, takie jak muchy, komary czy mrówki, które przypadkowo wpadają na jego sieć. Jego dieta opiera się więc na typowych dla jego środowiska bezkręgowcach, co czyni go ważnym elementem ekosystemu, regulującym populacje różnych gatunków owadów.

Zachowanie rozrodcze lejkowców labiryntowych również jest godne uwagi. Samce, w poszukiwaniu samic, często opuszczają swoje sieci, co czyni je bardziej narażonymi na drapieżniki. Po znalezieniu partnerki i kopulacji, samica składa jaja w specjalnie przygotowanym kokonie, który umieszcza w bezpiecznym, ukrytym miejscu w pobliżu swojej sieci. Młode pająki, które wykluwają się z jaj, są z początku całkowicie zależne od ochrony matki, która dba o ich bezpieczeństwo do czasu, aż będą na tyle dorosłe, by rozpocząć samodzielne życie.

Lejkowiec labiryntowy, mimo swojej imponującej zdolności łowieckiej i niezwykłej konstrukcji sieci, jest zazwyczaj nieszkodliwy dla ludzi. Jego ukąszenie, choć rzadkie, jest porównywalne do ukąszenia przez małą osę i nie stanowi większego zagrożenia dla zdrowia człowieka. Pomimo tego, jego obecność w ogrodach i na polach jest cenna z ekologicznego punktu widzenia, jako naturalny regulator populacji owadów.