Znane również jako

• Magot
• Magot bezocasý
• Opice berberská
• Opice turecká
• Makak magot

Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Makak berberyjski (Macaca sylvanus), znany również jako magot, jest jedynym gatunkiem małpy z rodziny makaków, który żyje na wolności poza Azją. Jego naturalne siedliska to górskie regiony Algierii i Maroka w Afryce Północnej, a także skała Gibraltar na południu Europy, gdzie stanowi jedyną dziko żyjącą populację małp na kontynencie europejskim.

Makak berberyjski jest średniej wielkości małpą o masywnej budowie ciała. Dorosłe osobniki osiągają wagę od 10 do 15 kg, przy czym samce są zazwyczaj większe i cięższe niż samice. Charakterystyczną cechą tych małp jest ich krótki ogon, który w przeciwieństwie do wielu innych gatunków małp, jest ledwie zauważalny i nie pełni funkcji chwytnej. Sierść makaka berberyjskiego jest gęsta i szorstka, koloru żółto-brązowego lub szaro-brązowego, co pomaga im w kamuflażu wśród skalistych terenów ich naturalnego środowiska.

Makaki berberyjskie są zwierzętami społecznymi, żyjącymi w dobrze zorganizowanych grupach liczących od kilkunastu do ponad stu osobników. W ich społecznościach panuje matriarchat, co oznacza, że to samice zajmują dominującą rolę. Hierarchia w grupie jest ściśle określona, a pozycja jednostki zależy od jej wieku, płci oraz relacji rodzinnych. Komunikacja między członkami grupy odbywa się za pomocą bogatego repertuaru dźwięków, gestów oraz mimiki.

Te małpy są wszystkożerne, ich dieta jest zróżnicowana i dostosowana do dostępnych w danym sezonie zasobów. Żywią się głównie owocami, liśćmi, nasionami, ale nie gardzą również owadami czy małymi kręgowcami. W poszukiwaniu pożywienia potrafią pokonywać duże odległości.

Makak berberyjski jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem. Główne zagrożenia dla jego populacji to utrata i degradacja naturalnych siedlisk spowodowana ekspansją rolnictwa, urbanizacją oraz nadmiernym wypasem. Dodatkowo, małpy te są często łapane i sprzedawane jako zwierzęta domowe lub wykorzystywane w turystyce i rozrywce, co również negatywnie wpływa na ich liczebność w naturze.

Ochrona makaka berberyjskiego wymaga międzynarodowej współpracy i działań ochronnych, takich jak utworzenie rezerwatów przyrody, ograniczenie handlu tymi zwierzętami oraz edukacja lokalnych społeczności na temat znaczenia ochrony tych unikalnych małp i ich środowiska.