Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Mewa żółtonoga (Larus fuscus) to średniej wielkości ptak morski należący do rodziny mewowatych. Jest to gatunek rozpoznawalny przede wszystkim dzięki swoim charakterystycznym cechom morfologicznym oraz zachowaniom. Mewa ta występuje w wielu regionach świata, w tym w Europie, Azji oraz w częściach Afryki, co sprawia, że jest dobrze znana wielu obserwatorom ptaków.
Wygląd mewy żółtonogiej jest typowy dla ptaków z rodziny mewowatych, z kilkoma wyróżniającymi ją cechami. Dorosłe osobniki mają stosunkowo jednolite, ciemnoszare upierzenie na grzbiecie i skrzydłach, z jaśniejszą, niemal białą głową, szyją oraz spodem ciała. Najbardziej charakterystyczną cechą, od której pochodzi nazwa gatunku, są intensywnie żółte nogi. Dodatkowo, mewy żółtonogie posiadają żółty dziób z charakterystyczną czerwoną plamą na dolnej szczęce, co jest typowym elementem umożliwiającym młodym ptakom instynktowne kierowanie się do miejsca, gdzie mogą otrzymać pokarm od rodziców.
Mewa żółtonoga jest ptakiem o dość zmiennym trybie życia, dostosowującym się do różnorodnych środowisk. Można ją spotkać zarówno na wybrzeżach morskich, jak i w głębi lądu, w pobliżu zbiorników wodnych takich jak jeziora, rzeki czy nawet śródlądowe wysypiska śmieci, gdzie ptaki te szukają pokarmu. Dieta mewy żółtonogiej jest wszechstronna i zależy od dostępności lokalnych zasobów. Zjada ona zarówno ryby, mięczaki, jak i odpadki, a także mniejsze ptaki czy ich jaja.
Zachowania lęgowe mewy żółtonogiej są interesujące z punktu widzenia ornitologów. Gatunek ten jest monogamiczny, a pary często pozostają ze sobą przez wiele sezonów lęgowych. Gniazdo to prosta konstrukcja z traw i innych roślin, umieszczona na ziemi lub na niskich klifach. Samica składa zazwyczaj 2-3 jaja, które są wysiadywane przez obydwoje rodziców przez około trzy tygodnie. Młode są w pełni opierzone i zdolne do opuszczenia gniazda po kolejnych trzech do czterech tygodniach, choć przez pewien czas pozostają jeszcze pod opieką rodziców.
Mewa żółtonoga jest gatunkiem, który w niektórych regionach może być obserwowany w dużych koloniach, co jest imponującym widokiem. Jednak, jak wiele innych gatunków ptaków, mewy te również stają przed wyzwaniami związanymi z utratą siedlisk naturalnych, zanieczyszczeniem środowiska czy konkurencją o pokarm. Pomimo tych wyzwań, mewa żółtonoga nie jest obecnie uznawana za gatunek zagrożony, dzięki czemu nadal cieszy oko swoją obecnością w wielu częściach świata.