Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Modroara hiacyntowa, znana również pod nazwą ara hiacyntowa (Anodorhynchus hyacinthinus), jest jednym z największych przedstawicieli rodziny papug, a zarazem jednym z najbardziej spektakularnych. Ten imponujący ptak jest natychmiast rozpoznawalny dzięki swojemu intensywnie niebieskiemu upierzeniu i wyrazistemu, żółtemu pierścieniowi wokół oczu oraz żółtej dolnej części dzioba, co kontrastuje z głęboką błękitem reszty ciała. Długość ciała modroary hiacyntowej może osiągać nawet do 100 cm, co czyni ją największą z ar. Rozpiętość skrzydeł tego majestatycznego ptaka może wynosić do 120 cm, a jego waga często przekracza 1,5 kg.

Modroara hiacyntowa zamieszkuje otwarte przestrzenie i lasy galeriowe Ameryki Południowej, głównie w Brazylii, ale także w Boliwii i Paragwaju. Preferuje tereny blisko wody, takie jak bagna i rzeki, gdzie w koronach wysokich drzew znajduje miejsce do gniazdowania i odpoczynku.

Jest to gatunek monogamiczny, co oznacza, że tworzy pary na całe życie. Ich gniazda znajdują się zazwyczaj w dużych dziuplach drzew, a samica składa od 1 do 2 jaj, które są następnie wysiadywane przez około 30 dni. Młode pozostają pod opieką rodziców przez kilka miesięcy, zanim staną się w pełni niezależne.

Modroara hiacyntowa żywi się głównie nasionami, orzechami, owocami, a w szczególności orzechami palmy Attalea speciosa, które są jednym z jej ulubionych pokarmów. Posiada silny dziób, który pozwala jej na rozłupywanie nawet najtwardszych orzechów.

Niestety, ara hiacyntowa jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem. Główne zagrożenia dla tego ptaka to utrata siedlisk spowodowana wylesianiem oraz nielegalny handel jako zwierzęta domowe. Ich imponujący wygląd sprawia, że są bardzo pożądane na rynku ptaków egzotycznych, co prowadzi do kłusownictwa i wyławiania z naturalnego środowiska. Międzynarodowe i lokalne organizacje podejmują działania na rzecz ochrony tego gatunku, w tym programy ochrony siedlisk, reintrodukcji do dzikiej przyrody oraz edukacji społeczności lokalnych na temat znaczenia zachowania tych unikalnych ptaków.

Ara hiacyntowa, pomimo swojego zagrożonego statusu, nadal zachwyca swoim pięknem i majestatem. Jest symbolem dzikiej przyrody Ameryki Południowej i przypomnieniem o potrzebie ochrony naszego naturalnego dziedzictwa.