Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Pingwin żółtooki (Megadyptes antipodes), znany również jako pingwin nowozelandzki, to unikalny i rzadki gatunek ptaka morskiego, który zamieszkuje chłodne wody południowej części Pacyfiku, głównie wokół Nowej Zelandii i jej przybrzeżnych wysp. Jest to jeden z większych przedstawicieli rodziny pingwinów, choć nie dorównuje rozmiarami swoim większym kuzynom, takim jak pingwin cesarski czy królewski.
Charakterystyczną cechą tego gatunku są intensywnie żółte oczy oraz wyraźny, złocisty pas piór, który rozciąga się od oczu do tyłu głowy, tworząc kontrast z pozostałą, głównie ciemnoszarą lub czarną, barwą upierzenia. Spód ciała pingwina żółtookiego jest jasny, co stanowi typową dla pingwinów adaptację do środowiska morskiego, pomagającą w kamuflażu przed drapieżnikami.
Pingwin żółtooki osiąga do 65 cm wysokości i może ważyć do 8 kg, co czyni go drugim co do wielkości gatunkiem pingwina pośród tych, które zamieszkują Nową Zelandię. Jego dieta składa się głównie z ryb i kałamarnic, które łowi, nurkując na głębokości do kilkudziesięciu metrów, choć potrafi zanurkować znacznie głębiej w poszukiwaniu pożywienia.
Pingwiny żółtookie są zwierzętami monogamicznymi, co oznacza, że zwykle łączą się w pary na całe życie. Sezon lęgowy trwa od września do listopada, a gniazda zakładają w gęstych, nadbrzeżnych lasach lub na stromych, trawiastych zboczach, często kilometr od linii brzegowej. Samica składa zazwyczaj dwa jaja, z których wylęgają się pisklęta po około 43-55 dniach. Oboje rodzice dzielą się obowiązkami związanymi z wysiadywaniem jaj oraz opieką nad potomstwem aż do momentu, gdy młode są gotowe do samodzielnego życia.
Pingwin żółtooki jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem. Główne zagrożenia dla jego populacji to utrata naturalnych siedlisk, wpływ gatunków inwazyjnych, takich jak szczury czy norki amerykańskie, które predują na jaja i pisklęta, a także zmiany klimatyczne wpływające na dostępność pożywienia w oceanie. Ochrona tego gatunku wymaga międzynarodowej współpracy i działań ochronnych, takich jak kontrola gatunków inwazyjnych, ochrona miejsc lęgowych oraz monitorowanie populacji.
Pingwin żółtooki jest nie tylko ważnym elementem ekosystemów morskich, ale także symbolem dzikiej przyrody Nowej Zelandii. Jego unikalne cechy i zachowania przyciągają turystów i badaczy z całego świata, podkreślając potrzebę ochrony tego wyjątkowego ptaka morskiego dla przyszłych pokoleń.