Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Sójka zwyczajna (Garrulus glandarius) to gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae), znany z wyjątkowo barwnego upierzenia i złożonego zachowania. Często spotykana w lasach liściastych i mieszanych Europy, Azji oraz północno-zachodniej Afryki, sójka zwyczajna jest ptakiem osiadłym, choć populacje północne mogą przemieszczać się na krótkie dystanse w poszukiwaniu pożywienia.

Upierzenie sójki jest prawdziwym dziełem natury. Dominują w nim odcienie brązu, czerni, białego, niebieskiego oraz czarnego. Najbardziej charakterystyczną cechą są jaskrawo niebieskie plamy na skrzydłach z delikatnym, czarnym prążkowaniem, które w kontraście z resztą ciała przyciągają uwagę. Boki ciała są rdzawo-brązowe, a ogon ma czarną barwę z białymi końcówkami. Dziób jest mocny, stosunkowo duży, czarny, przystosowany do zjadania różnorodnego pokarmu. Samce i samice są ubarwione podobnie, co jest typowe dla wielu gatunków krukowatych.

Sójka zwyczajna jest ptakiem bardzo ostrożnym i płochliwym, często trudnym do zauważenia, mimo swojego barwnego upierzenia. Jej obecność zdradza charakterystyczny, rączący głos oraz zdolność do naśladowania odgłosów innych ptaków, a nawet ludzkich dźwięków.

W diecie sójek dominują orzechy, nasiona, owady, małe gryzonie oraz jaja i młode innych ptaków. Są znane z gromadzenia zapasów na zimę, ukrywając pokarm w różnych miejscach, co świadczy o ich wyjątkowej pamięci i zdolnościach poznawczych.

Rozród sójek zwyczajnych ma miejsce wiosną. Budują one zgrabne, dobrze ukryte gniazda na drzewach, w których składają od 4 do 6 jaj. Oba rodzice uczestniczą w wysiadywaniu jaj i karmieniu młodych. Sójki są bardzo terytorialne w okresie lęgowym, agresywnie broniąc swojego gniazda przed intruzami.

Sójka zwyczajna odgrywa kluczową rolę w ekosystemach leśnych, przyczyniając się do rozprzestrzeniania nasion wielu drzew, w tym dębów, przez co przyczynia się do odnowienia i rozprzestrzeniania lasów. Ich zachowanie i zdolności adaptacyjne czynią sójki zwyczajne fascynującym obiektem badań dla ornitologów i przyrodników. Pomimo iż w niektórych regionach liczba tych ptaków spada głównie z powodu utraty naturalnych siedlisk, sójka zwyczajna nie jest obecnie uznawana za gatunek zagrożony.