Wagi i miary
Długość |
30 cm |
Masa |
0,3 kg |
Dane biologiczne
Długość życia |
od 5 do 7 lat |
Status zagrożenia
Opis zwierzęcia
Sielawa europejska, znana naukowo jako Coregonus albula, jest słodkowodną rybą z rodziny łososiowatych, która zamieszkuje zimne, głębokie wody jezior i rzek Europy oraz części północnej Azji. Jest to gatunek ceniony zarówno przez wędkarzy, jak i w kuchni za delikatne, smaczne mięso. Sielawa europejska odgrywa ważną rolę w ekosystemach wodnych, pełniąc funkcję zarówno drapieżnika, jak i ofiary w łańcuchu pokarmowym.
Morfologicznie, sielawa europejska charakteryzuje się smukłym, lekko wydłużonym ciałem, które może osiągnąć długość do 40 cm, a w wyjątkowych przypadkach nawet więcej. Waży zazwyczaj do kilku kilogramów. Jej łuski są drobne i srebrzyste, co sprawia, że ryba pięknie mieni się w wodzie. Głowa jest stosunkowo mała z charakterystycznym, lekko wypukłym profilem. Oczy są duże, co jest adaptacją do życia w głębinach. Usta są dość małe, co wskazuje na dietę składającą się głównie z drobnych organizmów wodnych.
Sielawa europejska odżywia się planktonem, małymi skorupiakami oraz larwami owadów. Jest to ryba stadna, co oznacza, że często można ją spotkać w dużych grupach. W okresie tarła, który przypada na późną jesień lub wczesną zimę, sielawy przemieszczają się do płytszych wód. Samice składają tysiące drobnych jaj, które są następnie zapładniane przez samców. Młode ryby spędzają pierwsze tygodnie życia w strefie przybrzeżnej, zanim przemieścią się na otwarte wody.
Sielawa europejska jest rybą o dużej wartości ekonomicznej, szczególnie w krajach nordyckich, gdzie jest poławiana zarówno komercyjnie, jak i rekreacyjnie. Jej mięso jest delikatne i ma delikatny smak, co czyni ją popularnym składnikiem wielu tradycyjnych potraw. Ryba ta jest także hodowana na fermach rybnych, co pozwala na zrównoważone zarządzanie jej populacją.
Pomimo jej popularności, sielawa europejska jest gatunkiem, którego populacje w niektórych regionach doświadczają spadków. Przyczynami tego są przede wszystkim zanieczyszczenie wód, eutrofizacja oraz zmiany klimatyczne, które wpływają na temperaturę i jakość wody w ich naturalnych siedliskach. Ochrona jej środowiska naturalnego oraz zrównoważone metody połowu są kluczowe dla zachowania tego cennego gatunku dla przyszłych pokoleń.