Opis zwierzęcia

Błotniarka stawowa (Lymnaea stagnalis) to gatunek słodkowodnego ślimaka płucodysznego, należący do rodziny błotniarkowatych (Lymnaeidae). Jest to jedna z największych błotniarek występujących w Europie, osiągająca długość ciała do 6 cm, co czyni ją łatwo rozpoznawalną wśród innych ślimaków słodkowodnych.
Muszla błotniarki stawowej jest charakterystyczna, z wyraźnie zaznaczonymi skrętami, których może być od 4 do 6. Kształt muszli jest wydłużony, zakończony szpiczastym wierzchołkiem, a jej kolor może wahać się od jasnobrązowego do ciemnozielonego, często z widocznymi ciemniejszymi pasami biegnącymi wzdłuż skrętów. Otwór muszli jest duży i szeroki, co umożliwia łatwe wysuwanie ciała ślimaka.
Organizm ten preferuje środowiska wodne o wolnym przepływie lub stojącej wodzie, takie jak stawy, rowy, jeziora, a nawet wolno płynące rzeki. Błotniarka stawowa jest gatunkiem eurytermicznym, co oznacza, że może przetrwać w szerokim zakresie temperatur, jednak najlepiej rozwija się w wodach o temperaturze od 15 do 25 stopni Celsjusza.
Jako gatunek dwupłciowy, błotniarka stawowa wymaga partnera do rozmnażania, choć zdarzają się przypadki samozapłodnienia. Rozmnażanie odbywa się wiosną i latem, kiedy to samica składa jaja w galaretowatych kokonach, które przyczepia do podwodnych roślin lub innych powierzchni. Larwy, które wykluwają się z jaj, przechodzą kilka stadiów rozwojowych, zanim osiągną dojrzałość płciową.
Błotniarka stawowa odgrywa ważną rolę w ekosystemach wodnych, przyczyniając się do recyrkulacji materii organicznej. Jako filtrator, żywi się detrytusem, glonami oraz roślinnością wodną, co pomaga w utrzymaniu czystości wód. Jednocześnie jest ona ważnym elementem w łańcuchu pokarmowym, służąc za pokarm dla wielu gatunków ryb, ptaków wodnych oraz niektórych ssaków.
Pomimo swojej obfitości w niektórych regionach, błotniarka stawowa może być zagrożona zanieczyszczeniem wód, utratą naturalnych siedlisk oraz konkurencją ze strony inwazyjnych gatunków. Ochrona jej naturalnego środowiska jest kluczowa dla zachowania bioróżnorodności słodkowodnych ekosystemów.