Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Flaming krótkodzioby (Phoenicoparrus jamesi), znany również jako flaming Jamesa, jest jednym z gatunków ptaków wodnych należących do rodziny flamingów. Ten wyjątkowy gatunek wyróżnia się swoją charakterystyczną budową ciała i zachowaniami, a także specyficznym środowiskiem, w którym żyje.
Flaming krótkodzioby osiąga wysokość około 90 do 92 centymetrów, co czyni go średniej wielkości przedstawicielem swojej rodziny. Jego waga waha się od 2 do 2,5 kilograma. Charakterystyczną cechą tego ptaka jest jego jaskrawo różowe upierzenie, które może przyjmować różne odcienie – od bladego różu po intensywny, prawie pomarańczowy kolor. Barwa ta jest wynikiem diety flaminga, bogatej w karotenoidy, które ptaki te pozyskują z organizmów wodnych, takich jak kryl czy glony.
Głowa flaminga krótkodziobego jest mała w porównaniu do reszty ciała, z dużymi, wyrazistymi oczami. Dziób tego ptaka jest jedną z jego najbardziej charakterystycznych cech – jest krótki, o zagiętym kształcie, przystosowany do filtracji pokarmu z wody. Górna część dzioba jest czarna, natomiast dolna różowa lub czerwona. Nogi są długie i smukłe, zakończone trzema palcami, co umożliwia flamingom efektywne poruszanie się w płytkich wodach.
Flaming krótkodzioby zamieszkuje głównie słone jeziora i laguny w Andach Południowej Ameryki, na wysokościach od 2000 do 4500 metrów n.p.m. Jego zasięg występowania obejmuje tereny Boliwii, Peru, Chile i Argentyny. Te wysokogórskie siedliska charakteryzują się ekstremalnymi warunkami, takimi jak niskie temperatury i wysokie nasłonecznienie, co wymaga od flamingów specjalnych przystosowań, takich jak zdolność do regulowania temperatury ciała.
Flamingi krótkodziobe prowadzą stadny tryb życia. Ich diety składają się głównie z małych organizmów wodnych, które filtrują z wody za pomocą specjalnie przystosowanego dzioba. Rozród tego gatunku jest ściśle powiązany z dostępnością wody i pokarmu. Gniazda budują na płytkich wodach, tworząc kopce z błota, na których składają jedno jajo. Zarówno samiec, jak i samica biorą udział w wysiadywaniu jaja oraz w opiece nad pisklętami.
Flaming krótkodzioby jest gatunkiem zagrożonym, głównie z powodu zmian w jego naturalnym środowisku spowodowanych działalnością człowieka oraz zmianami klimatycznymi. Zanieczyszczenie wód, nadmierna eksploatacja zasobów naturalnych i zmiany w ekosystemach wodnych mogą mieć negatywny wpływ na populację tego gatunku. Dlatego też ochrona siedlisk naturalnych flaminga krótkodziobego, jak również prowadzenie dalszych badań nad jego biologią i ekologią, jest kluczowa dla zapewnienia przetrwania tego niezwykłego ptaka.