Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Kobra indyjska, znana również pod nazwą naukową Naja naja, to jeden z najbardziej charakterystycznych przedstawicieli rodziny zdradnicowatych. Ten niezwykły gad jest rozpoznawalny na całym świecie dzięki swojej imponującej postawie obronnej, podczas której rozszerza swoją "kaptur", co czyni ją jednym z najbardziej ikonicznych wizerunków w świecie zwierząt.
Kobra indyjska zamieszkuje różnorodne środowiska na terenie subkontynentu indyjskiego, w tym lasy, sawanny, a nawet obszary zamieszkane przez ludzi. Wyróżnia się umiejętnością adaptacji do różnych warunków życia, co pozwala jej przetrwać w bliskiej odległości od ludzkich siedzib, co niestety prowadzi do częstych konfliktów z ludźmi.
Długość ciała dorosłej kobry indyjskiej może osiągać od 1 do nawet 2 metrów, co czyni ją jednym z większych przedstawicieli swojego gatunku. Jej skóra ma zazwyczaj kolor od jasnobrązowego do czarnego, z charakterystycznymi białymi lub żółtymi znakami na kapturze, przypominającymi okulary, co jest charakterystyczną cechą tej kobry i stanowi po części podstawę jej łacińskiej nazwy.
Kobra indyjska jest gatunkiem jadowitym, a jej jad zawiera potężne neurotoksyny, które mogą być śmiertelne dla człowieka bez odpowiedniego i szybkiego leczenia. Jad ten jest wykorzystywany przez kobra do polowania na różnorodne ofiary, w tym gryzonie, inne małe ssaki, a także mniejsze gady. Warto zaznaczyć, że kobra indyjska posiada wyjątkową zdolność do "plucia" jadem, co może powodować ślepotę, jeśli jad dostanie się do oczu ofiary.
Mimo swojej niebezpieczności, kobra indyjska odgrywa ważną rolę w kulturze i religii wielu społeczności w Indiach. Jest często przedstawiana jako symbol mocy i tajemnicy, a także jest bohaterką wielu mitów i legend. W niektórych regionach, zwłaszcza w trakcie festiwalu Nag Panchami, kobry są czczone i oferowane są im dary.
Kobra indyjska jest gatunkiem, który zwraca uwagę nie tylko ze względu na swój niebezpieczny jad, ale także ze względu na swoje unikalne zachowania i głębokie zakorzenienie w kulturze. Chociaż jest uznawana za gatunek o mniejszym ryzyku (LC) przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN), to zagrożenia takie jak utrata siedlisk, konflikty z ludźmi oraz nielegalny handel stanowią wyzwania dla jej przetrwania. Ochrona tego fascynującego gatunku jest niezbędna, aby zapewnić jego długotrwałe przetrwanie w dzikiej przyrodzie.