Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Kurhannik (Buteo rufinus) to imponujący przedstawiciel rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący otwarte, często skaliste lub półpustynne tereny Europy Wschodniej, Bliskiego Wschodu oraz Azji Centralnej. Jego nazwa pochodzi od kurhanów, czyli dawnych mogił ziemnych, w pobliżu których często można go zaobserwować.

Z wyglądu kurhannik jest dużym, masywnym ptakiem o stosunkowo długich skrzydłach i ogonie, co zapewnia mu doskonałe zdolności lotne, zarówno podczas szybkiego lotu, jak i uniesionego w powietrzu na termikach. Długość ciała dorosłego osobnika może osiągnąć od 55 do 65 cm, a rozpiętość skrzydeł wynosi od 135 do 155 cm. Samice są zazwyczaj większe i cięższe od samców.

Upierzenie kurhannika jest zmienne, ale zazwyczaj dominują odcienie brązu i bieli. Jego spód ciała jest zwykle jaśniejszy, pokryty ciemnymi plamami lub pręgami, które mogą być bardziej lub mniej widoczne w zależności od podgatunku i indywidualnych cech. Grzbiet ma barwę od ciemnobrązowej do szarobrązowej. Charakterystyczne są również jasne, prawie białe, "spodnie" – obszar na udach ptaka. Głowa często wydaje się być jaśniejsza niż reszta ciała, z wyraźnie zaznaczonym, ciemnym pasem ocznym.

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech kurhannika jest jego sposób polowania. Ptak ten może spędzać długie godziny unosząc się wysoko w powietrzu, wypatrując zdobyczy swoim ostrym wzrokiem. Jego dieta jest dość zróżnicowana – obejmuje gryzonie, małe ptaki, jaszczurki oraz owady. Potrafi też wykazywać dużą zręczność, chwytając zdobycz zarówno w locie, jak i na ziemi.

Okres lęgowy kurhannika rozpoczyna się wiosną. Gniazdo jest zwykle umieszczone na skale, w zagłębieniu lub na drzewie. Samica składa od 2 do 4 jaj, które są wysiadywane głównie przez nią przez około 35 dni. Młode są zależne od rodziców przez pierwsze tygodnie życia, ucząc się od nich technik polowania i lotu.

Kurhannik, choć nie jest obecnie uznawany za gatunek zagrożony, stoi przed szeregiem wyzwań, w tym utratą siedlisk, zatruciem środowiska oraz konfliktami z rolnictwem. Ochrona jego naturalnego środowiska oraz monitorowanie populacji są kluczowe dla zapewnienia przetrwania tego majestatycznego ptaka drapieżnego.