Znane również jako

• Duran pestrolící
• Mandril

Wagi i miary

Dane biologiczne

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Mandryl barwnolicy (Mandrillus sphinx) to jeden z najbardziej charakterystycznych i niezwykłych przedstawicieli rodziny makakowatych. To duże, silnie zbudowane zwierzę, które wyróżnia się na tle innych naczelnych swoim kolorowym wyglądem oraz fascynującymi zachowaniami społecznymi.

Cechą charakterystyczną mandryli są ich barwne twarze oraz zadki. Samce tej gatunku posiadają niezwykle jaskrawe kolory - ich twarze zdobią niebieskie i czerwone pasy, a zadki świecą jaskrawym różem i niebieskim. Te intensywne barwy są tym bardziej wyraziste u dominujących samców, co jest powiązane z ich pozycją społeczną oraz zdolnością do przyciągania samic. Samice są znacznie mniej kolorowe i mniejsze od samców.

Mandryle barwnolicy osiągają dość imponujące rozmiary. Samce mogą ważyć do 35 kg, podczas gdy samice są znacznie lżejsze, ważąc około 12 kg. Ich ciało jest muskularne i mocne, co pozwala im na skuteczne poruszanie się zarówno na ziemi, jak i na drzewach, choć większość czasu spędzają na ziemi.

Te niesamowite naczelne zamieszkują lasy deszczowe oraz gęste zarośla Afryki Zachodniej, od Kamerunu po Kongo. Mandryle preferują tereny leśne, ale można je również znaleźć w sawannach i innych obszarach otwartych, gdzie drzewa oferują schronienie i pokarm.

Mandryle są zwierzętami społecznymi, żyjącymi w dużych grupach, które mogą liczyć nawet kilkaset osobników. W skład takiej grupy wchodzą zarówno samce, jak i samice wraz z młodymi. Wewnątrz tych grup panuje skomplikowana hierarchia społeczna, a samce rywalizują o dominację, co często wiąże się z dostępem do samic i jedzenia.

Ich dieta jest wszechstronna i zależy głównie od dostępności lokalnych zasobów. Mandryle żywią się owocami, nasionami, korzonkami, a także małymi zwierzętami i owadami. Ich zdolność do dostosowywania diety pozwala im przetrwać w różnorodnych środowiskach.

Reprodukcja wśród mandryli również podlega złożonym regułom społecznym. Samice wybierają partnerów na podstawie ich pozycji w hierarchii oraz wyrazistości barw. Ciąża trwa około sześciu miesięcy, po czym na świat przychodzi zazwyczaj jedno młode.

Mandryle, pomimo swojej fascynującej natury, są gatunkiem zagrożonym. Główne zagrożenia dla ich populacji to utrata i degradacja siedlisk spowodowana wylesianiem oraz polowania dla mięsa. Ochrona mandryli wymaga globalnych działań na rzecz zachowania ich naturalnych siedlisk oraz ograniczenia polowań.

Podsumowując, mandryl barwnolicy to niezwykły przedstawiciel świata naczelnych, który zasługuje na uwagę i ochronę. Jego niepowtarzalny wygląd, skomplikowane zachowania społeczne oraz rola w ekosystemach, w których żyje, czynią go kluczowym gatunkiem dla bioróżnorodności Afryki.