Status zagrożenia
Opis zwierzęcia
Mewa różowa (Rhodostethia rosea) jest unikatowym i rzadko spotykanym gatunkiem ptaka z rodziny mewowatych, który wyróżnia się na tle innych przedstawicieli tej rodziny swoim niezwykłym, różowawym upierzeniem. Jest to ptak średniej wielkości, którego długość ciała wynosi około 30-40 cm, a rozpiętość skrzydeł może osiągać do 110 cm.
Wyróżniającym elementem w wyglądzie mewy różowej jest jej jasnoróżowe upierzenie, które najlepiej można zaobserwować podczas okresu godowego. W tym czasie, na piersi i brzuchu ptaka pojawia się delikatny, różowy odcień, który kontrastuje z resztą białego upierzenia. Dodatkowo, mewa ta posiada charakterystyczny, czarny pas na końcówkach skrzydeł oraz małą, czarną plamę na głowie, tuż za okiem. Dziób jest cienki i ostry, typowy dla ptaków żywiących się rybami, a jego kolor może wahać się od ciemnoróżowego do czerwonego.
Mewa różowa jest ptakiem arktycznym, występującym głównie na obszarach okołobiegunowych, takich jak północna Kanada, Grenlandia, północna Rosja oraz północne wybrzeża Norwegii. Preferuje ona otwarte przestrzenie, takie jak obszary przybrzeżne, rzadko schodząc na ląd, chyba że w okresie lęgowym.
Jej dieta składa się głównie z małych ryb i skorupiaków, które zdobywa, nurkując z powierzchni wody lub łowiąc w locie. Mewa różowa jest również znana z zachowań kleptopasożytniczych, polegających na kradzieży pożywienia od innych ptaków morskich.
Okres lęgowy mewy różowej rozpoczyna się wczesnym latem, kiedy to ptaki te gromadzą się w koloniach na bezludnych wyspach lub trudno dostępnych obszarach przybrzeżnych. Gniazdo jest proste, zwykle wyścielone roślinnością. Samica składa zazwyczaj jedno jajo, które jest wspólnie wysiadywane przez obydwoje rodziców przez okres około trzech tygodni. Młode są karmione przez rodziców do momentu, aż będą w stanie samodzielnie latać i zdobywać pokarm.
Mewa różowa jest gatunkiem uznawanym za najmniej zaniepokojony (LC) według czerwonej księgi gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), chociaż jej populacja nie jest dokładnie znana i może być narażona na zagrożenia związane ze zmianami klimatu oraz zanieczyszczeniem środowiska morskiego.
Podsumowując, mewa różowa jest fascynującym ptakiem o unikatowym upierzeniu i interesujących zachowaniach, który przyciąga uwagę ornitologów i miłośników ptaków z całego świata. Jej rzadkość i specyficzne środowisko życia czynią ją cennym i wrażliwym składnikiem ekosystemów arktycznych, wymagającym ochrony i monitorowania.