Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Nikobarczyk zwyczajny (Caloenas nicobarica), znany również jako gołąb nikobarski, to niezwykle piękny i fascynujący przedstawiciel rodziny gołębiowatych. Charakteryzuje się on nie tylko wyjątkowym wyglądem, ale również interesującym zachowaniem, co czyni go przedmiotem zainteresowania ornitologów i miłośników przyrody na całym świecie.
Wygląd zewnętrzny tego ptaka jest naprawdę imponujący i odróżnia go od innych przedstawicieli gołębi. Jego pióra mają metaliczny połysk, zmieniający się w zależności od kąta padania światła, co sprawia, że w słońcu ptak prezentuje się spektakularnie. Barwa piór może przybierać odcienie od ciemnozielonych, przez turkusowe, aż po miedziane. Co ciekawe, pióra na głowie i szyi są krótsze i przylegające, co nadaje nikobarczykowi zwyczajnemu elegancki wygląd, podczas gdy na spodzie ciała i ogonie pióra stają się dłuższe i bardziej puszyste. Dodatkowo, charakterystyczne dla tego gatunku są białe plamy na ogonie, które kontrastują z resztą upierzenia.
Nikobarczyk zwyczajny osiąga długość ciała od 30 do 40 cm, co czyni go jednym z większych przedstawicieli gołębi. Masa ciała dorosłego osobnika waha się w granicach 500-600 g. Ptaki te mają także stosunkowo krótkie, ale silne nogi, które umożliwiają im sprawne poruszanie się po ziemi w poszukiwaniu pokarmu.
Naturalne siedliska nikobarczyka zwyczajnego to gęste lasy tropikalne oraz lasy namorzynowe wysp Oceanu Indyjskiego i Południowo-Wschodniej Azji, w tym archipelag Nikobarów, skąd wzięła się nazwa gatunku. Ptaki te preferują obszary położone w pobliżu wody, co ułatwia im dostęp do pokarmu.
Dieta nikobarczyka zwyczajnego jest dość zróżnicowana i obejmuje zarówno pokarm roślinny, jak i zwierzęcy. Ptaki te żywią się głównie owocami, nasionami, a czasami również małymi bezkręgowcami. W poszukiwaniu pożywienia często przemieszczają się między wyspami, co dowodzi ich dobrej zdolności do lotu, pomimo iż nie są one przystosowane do długich migracji.
Nikobarczyki zwyczajne są ptakami towarzyskimi, żyjącymi w grupach, co dodatkowo ułatwia im obronę przed drapieżnikami oraz szukanie pokarmu. W sezonie lęgowym tworzą pary, które wspólnie budują gniazdo, zazwyczaj na nisko położonych gałęziach drzew lub krzewów. Samica składa zazwyczaj dwa jaja, które są wysiadywane przez obydwoje rodziców przez okres około 30 dni.
Niestety, nikobarczyk zwyczajny jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem, głównie z powodu utraty naturalnych siedlisk oraz polowań. Zniszczenie lasów tropikalnych, ekspansja rolnictwa i urbanizacja to główne czynniki wpływające na spadek liczebności tego pięknego ptaka. Dlatego też, ochrona jego środowiska naturalnego jest kluczowa dla zachowania gatunku na przyszłe pokolenia.