Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Turkawka zwyczajna (Streptopelia turtur) to niewielki ptak należący do rodziny gołębiowatych, charakteryzujący się delikatną budową ciała i subtelnym upierzeniem. Zasięg występowania tego gatunku rozciąga się na tereny Europy, Azji oraz północno-zachodniej Afryki, gdzie zamieszkuje głównie otwarte przestrzenie takie jak pola, łąki, a także lekko zadrzewione tereny i obrzeża lasów. Turkawka zwyczajna jest ptakiem wędrownym, który na zimę migruje do regionów Afryki Subsaharyjskiej.

Długość ciała turkawki zwyczajnej wynosi około 25-28 cm, a rozpiętość skrzydeł oscyluje w granicach 47-53 cm. Samce i samice są do siebie bardzo podobne, posiadając na grzbiecie, skrzydłach oraz ogonie upierzenie o barwie szarobrązowej z delikatnym, ale wyraźnym czarnym paskowaniem. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest czarna plamka na białym tle po obu stronach szyi, która jest dobrze widoczna zwłaszcza z bliska. Brzuch i pierś mają kolor różowoszary, tworząc delikatny kontrast z resztą upierzenia. Oczy turkawki mają czerwonawo-brązową barwę, zaś wokół nich widoczny jest niewielki, goły obszar skóry. Dziób jest krótki, zakończony ostrym haczykiem, co jest typowe dla gołębiowatych, a jego kolor to szaroróżowy. Nogi są stosunkowo krótkie, o czerwonawym odcieniu.

Turkawka zwyczajna jest znana z charakterystycznego, melancholijnego nawoływania, które przypomina głoskowanie "tur-tur" lub "turr-turr", skąd wzięła się jej nazwa. Śpiew ten jest często słyszany o świcie lub zmierzchu i pełni funkcję komunikacyjną między osobnikami.

W swojej diecie turkawka zwyczajna preferuje nasiona różnorodnych roślin, ale nie gardzi również owadami oraz innymi małymi bezkręgowcami, które stanowią urozmaicenie jej menu, szczególnie w okresie karmienia młodych. Żeruje głównie na ziemi, gdzie zręcznie przeszukuje otoczenie w poszukiwaniu pokarmu.

Okres lęgowy turkawki zwyczajnej przypada na wiosnę i lato. Gniazdo, które jest dość luźną konstrukcją z gałązek, umieszczane jest na drzewach lub krzewach. Samica składa zazwyczaj dwa jaja, na których wysiaduje wraz z samcem przez około 14 dni. Młode są karmione przez obydwoje rodziców "mleczkiem gołębim", specjalną substancją produkowaną w ich gardzielach, co jest charakterystyczne dla wszystkich gołębi.

W ostatnich latach populacja turkawki zwyczajnej wykazuje tendencję spadkową, głównie z powodu utraty naturalnych siedlisk, intensyfikacji rolnictwa i polowań. Z tego powodu gatunek ten został uznany za zagrożony w niektórych częściach swojego zasięgu występowania. Ochrona turkawki zwyczajnej i jej siedlisk jest kluczowa dla zachowania bioróżnorodności i równowagi ekologicznej w obszarach, na których ten piękny i delikatny ptak zamieszkuje.