Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Orlik krzykliwy (Clanga pomarina), znany również jako orlik mniejszy, to drapieżny ptak z rodziny jastrzębiowatych, który można spotkać w różnych częściach Europy oraz Azji. Charakteryzuje się stosunkowo dużym rozmiarem, mierząc od 55 do 65 cm długości, z rozpiętością skrzydeł wynoszącą od 145 do 170 cm. Samice są zazwyczaj większe od samców, co jest typowym zjawiskiem wśród ptaków drapieżnych. Upierzenie orlika krzykliwego ma barwę brązową, z ciemniejszymi plamami i pasami, co pozwala mu doskonale maskować się wśród drzew podczas polowania lub odpoczynku. Jego głowa jest stosunkowo mała w porównaniu do ciała, z ostrym, zakrzywionym dziobem, przystosowanym do rozrywania mięsa. Oczy są żółte lub jasnobrązowe, co dodaje mu intensywnego, przenikliwego spojrzenia.
Orlik krzykliwy jest ptakiem migrującym, spędzającym lato w Europie Środkowej i Wschodniej, gdzie znajduje odpowiednie warunki do rozrodu, a zimę w Afryce Subsaharyjskiej. Jego główne siedliska to duże, stare lasy liściaste lub mieszane, z dostępem do otwartych przestrzeni, takich jak łąki i pola, które są niezbędne do polowania. Ptak ten żywi się głównie małymi ssakami, takimi jak gryzonie, ale w jego diecie mogą znaleźć się również mniejsze ptaki, owady oraz czasem padlina.
Orlik krzykliwy jest gatunkiem monogamicznym, co oznacza, że tworzy pary na całe życie. Okres godowy rozpoczyna się wczesną wiosną, kiedy to ptaki wykonują spektakularne loty godowe, włączając w to gwałtowne pikowania i wzloty, mające na celu przyciągnięcie partnera. Gniazdo umieszczane jest wysoko w drzewach, często na skraju lasu, gdzie ptak ma dobre pole widzenia. Samica składa zwykle 2-3 jaja, które wysiaduje przez około 38 dni. Młode są w pełni opierzone po około 60 dniach od wyklucia, choć przez dłuższy czas pozostają zależne od rodziców, którzy uczą je polować i przetrwać w dzikiej przyrodzie.
Pomimo swojej imponującej obecności, orlik krzykliwy jest gatunkiem, który napotyka liczne wyzwania. Główne zagrożenia to utrata naturalnych siedlisk z powodu wylesiania i intensyfikacji rolnictwa, a także śmiertelność spowodowana kolizjami z liniami energetycznymi i truciznami stosowanymi na polach. W celu ochrony tego gatunku podejmowane są różnorodne działania, w tym ochrona jego naturalnych siedlisk, tworzenie rezerwatów przyrody oraz programy edukacyjne mające na celu podnoszenie świadomości o potrzebie ochrony orlików krzykliwych i innych drapieżnych ptaków.
Warto podkreślić, że orlik krzykliwy jest ptakiem o dużej wartości dla ekosystemów, w których żyje, pełniąc rolę regulatora populacji mniejszych zwierząt. Jego obecność w danym środowisku jest znakiem zdrowego, dobrze funkcjonującego ekosystemu. Dlatego też, ochrona orlika krzykliwego jest ważna nie tylko dla samego gatunku, ale również dla utrzymania bioróżnorodności i równowagi przyrodniczej.