Opis zwierzęcia

Myszołów włochaty (Buteo lagopus) jest majestatycznym ptakiem drapieżnym, należącym do rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), której przedstawiciele znani są z wybitnych umiejętności łowieckich i imponującej postury. Myszołów włochaty, często mylony z innymi gatunkami ptaków szponiastych, wyróżnia się jednak unikalnymi cechami, które czynią go interesującym obiektem badań i obserwacji.

Z wyglądu Myszołów włochaty jest średniej wielkości ptakiem, osiągającym w rozpiętości skrzydeł od 110 do 145 cm. Jego ciało pokryte jest gęstym, chroniącym przed zimnem upierzeniem, które w zależności od pory roku i regionu może przybierać różne odcienie. Typowo, upierzenie ma barwę od jasnobrązowej do ciemnoszarej, z charakterystycznymi jaśniejszymi plamami i pasami, które pomagają mu w kamuflażu podczas polowań. Znamienny jest również jego długi, zaokrąglony na końcach ogon, który często jest jaśniejszy i posiada kilka ciemnych pasów.

Myszołów włochaty zamieszkuje głównie tereny otwarte i półotwarte na obszarach arktycznych i subarktycznych Północnej Ameryki, Europy i Azji. W zimie migruje na południe, docierając do umiarkowanych i nawet subtropikalnych stref. Preferuje otwarte przestrzenie takie jak tundra, stepy, pola uprawne i łąki, gdzie łatwiej może dostrzec swoją ofiarę.

Jego dieta składa się głównie z gryzoni, co odzwierciedla nazwa gatunkowa – "włochaty" nawiązuje do szczurzych ogonów, które były niegdyś wykorzystywane jako przynęty do łapania tych ptaków. Oprócz myszy i szczurów, myszołów włochaty zjada również inne małe ssaki, ptaki, a czasami owady i padlinę. Jest doskonałym myśliwym, który z wysokości potrafi zauważyć swoją ofiarę i błyskawicznie na nią spaść, chwytając ją silnymi szponami.

Okres lęgowy myszołowa włochatego rozpoczyna się wiosną, kiedy to ptaki te wracają na swoje lęgowe tereny. Gniazda budują z gałęzi na drzewach lub na ziemi, w zależności od dostępności odpowiednich miejsc. Samica składa od 2 do 6 jaj, które wysiaduje przez około 28-31 dni. Młode są karmione przez oboje rodziców i stają się samodzielne po około 40-50 dniach od wyklucia.

Myszołów włochaty, mimo swojej odporności na trudne warunki klimatyczne, stoi przed wieloma wyzwaniami. Zmiana klimatu, utrata siedlisk, zanieczyszczenie środowiska oraz nielegalne polowania stanowią zagrożenie dla jego populacji. Dlatego też, ochrona jego naturalnego środowiska oraz monitorowanie populacji są kluczowe dla zapewnienia przetrwania tego fascynującego gatunku na naszej planecie.