Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Pójdźka ziemna (Athene cunicularia), znana również jako sowa naziemna lub sówka ziemna, to mały, ale fascynujący gatunek ptaka z rodziny sów (Strigidae), którego nietypowe zachowania i adaptacje do życia na ziemi odróżniają go od większości innych przedstawicieli sów. Charakterystyczna dla terenów otwartych, takich jak stepy, pustynie, pola uprawne oraz obszary lotnisk, pójdźka ziemna prowadzi głównie naziemny tryb życia, co jest dość nietypowe dla sów.

Wygląd:
Pójdźka ziemna jest stosunkowo małym ptakiem, osiągającym długość ciała od 19 do 28 cm, z rozpiętością skrzydeł wynoszącą od 50 do 61 cm. Posiada krótkie, zaokrąglone skrzydła i długi, prosty ogon, co jest charakterystyczne dla gatunków prowadzących naziemny tryb życia. Upierzenie pójdźki jest głównie brązowe z jaśniejszymi i ciemniejszymi plamami, co pomaga jej w kamuflażu na otwartych przestrzeniach. Jej oczy są żółte i duże, typowe dla sów, co zapewnia jej doskonały wzrok nocą, a krótkie, zakrzywione do dołu dzioby są przystosowane do chwytania zdobyczy.

Zachowanie:
Pójdźka ziemna jest ptakiem głównie nocnym, choć można ją również zaobserwować aktywną o zmierzchu i świcie. Żywi się głównie gryzoniami, owadami, małymi ptakami oraz jaszczurkami. Nietypowo jak na sówę, poluje, biegając lub czatując na ziemi, co jest możliwe dzięki jej naziemnemu trybowi życia.

Habitat:
Jedną z najbardziej charakterystycznych cech pójdźki ziemnej jest jej sposób tworzenia gniazd. Zamiast budować gniazda na drzewach, jak większość sów, wybiera naturalne lub opuszczone nory innych zwierząt, głównie gryzoni. Pójdźka może również kopać własne nory, wykorzystując do tego swoje silne nogi i pazury. System tuneli może być dość rozbudowany i służyć nie tylko jako miejsce gniazdowania, ale również jako schronienie przed drapieżnikami i ekstremalnymi warunkami pogodowymi.

Rozmnażanie:
Sezon lęgowy pójdźki ziemnej zależy od lokalizacji, ale zwykle przypada na wiosnę lub wczesne lato. Samica składa od 4 do 12 jaj, które wysiaduje przez około 30 dni. Młode są karmione przez obydwoje rodziców i opuszczają gniazdo po około 45 dniach, choć pozostają w pobliżu gniazda i są zależne od rodziców przez kolejne kilka tygodni.

Zagrożenia i ochrona:
Pójdźka ziemna jest gatunkiem, na który wpływ mają zmiany środowiskowe, głównie utrata siedlisk związana z rolnictwem i urbanizacją. Mimo to, w większości swojego zasięgu występowania, jest klasyfikowana jako gatunek najmniejszej troski (LC) przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN). Ochrona siedlisk naturalnych i odpowiednie zarządzanie terenami otwartymi są kluczowe dla zachowania populacji tego interesującego gatunku sowy.