Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Strzebla potokowa (Phoxinus phoxinus) jest małą, ale niezwykle interesującą rybą słodkowodną, należącą do rodziny karpiowatych (Cyprinidae). Występuje głównie w strumieniach, rzekach i jeziorach o czystej, dobrze natlenionej wodzie w Europie i Azji. Ze względu na jej preferencje środowiskowe, strzebla potokowa często jest uznawana za wskaźnik czystości wody.

Długość ciała tej ryby zazwyczaj nie przekracza 10-12 cm, co czyni ją stosunkowo małym przedstawicielem swojego gatunku. Ciało strzebli potokowej jest wydłużone i lekko bocznie spłaszczone, co ułatwia jej poruszanie się w szybko płynących wodach. Jej łuski są drobne i gęsto osadzone, a kolor ciała może wahać się od oliwkowo-zielonego do brązowego z jasnymi, srebrzystymi bokami, co pozwala rybie doskonale kamuflować się w swoim naturalnym środowisku.

Charakterystyczną cechą strzebli potokowej jest obecność ciemnych plam na bokach, które mogą być rozproszone lub ułożone w rzędy. W okresie godowym samce przybierają bardziej intensywne kolory, a ich ciała mogą się pokrywać czerwonawymi plamami, zwłaszcza na płetwach i brzuchu, co stanowi element ich godowego wystroju.

Strzebla potokowa jest gatunkiem wszystkożernym, w jej diecie znajdują się małe bezkręgowce wodne, larwy owadów, rośliny wodne oraz detrytus. Aktywność żerowania wykazuje głównie w godzinach porannych i wieczornych.

Rozmnażanie strzebli potokowej ma miejsce wiosną, kiedy temperatura wody osiąga około 14-20 stopni Celsjusza. Samice składają jaja na kamieniach lub roślinności wodnej, gdzie są one następnie zapładniane przez samców. Wylęg następuje po około 2-3 tygodniach, w zależności od temperatury wody.

Strzebla potokowa odgrywa ważną rolę w ekosystemach wodnych, będąc zarówno konsumentem niższego rzędu, jak i pożywieniem dla większych drapieżników, takich jak pstrągi czy szczupaki. Ze względu na swoje wymagania środowiskowe, jest również wskaźnikiem zdrowia ekosystemów wodnych, w których żyje.

W ostatnich latach strzebla potokowa, podobnie jak wiele innych gatunków słodkowodnych ryb, stoi w obliczu zagrożeń związanych z degradacją środowiska naturalnego, takich jak zanieczyszczenie wód, regulacja rzek, czy utrata naturalnych siedlisk. Ochrona jej naturalnych habitatów jest kluczowa dla zachowania tego interesującego gatunku w naszych wodach.