Status zagrożenia
Opis zwierzęcia
Trznadel złotawy (Emberiza aureola) to niewielki, lecz niezwykle urokliwy ptak z rodziny trznadli (Emberizidae), którego wygląd przyciąga uwagę obserwatorów. Jest to gatunek wędrowny, który na terenie Polski pojawia się rzadko, głównie podczas przelotów. Jego naturalne siedliska to otwarte przestrzenie z niską roślinnością, często w pobliżu wody, takie jak wilgotne łąki, brzegi rzek czy bagna, gdzie znajduje odpowiednie warunki do życia i gniazdowania.
Samiec Trznadla złotawego w okresie godowym prezentuje się niezwykle okazale. Jego wierzch ciała jest pokryty piórami o odcieniach czerni i intensywnego żółtego koloru, co nadaje mu bardzo charakterystyczny i łatwo rozpoznawalny wygląd. Głowa, gardło oraz pierś są czarne, kontrastujące z jaskrawożółtym brzuchem i bokami. Skrzydła i ogon mają ciemniejsze barwy z subtelnymi żółtymi akcentami, co dodatkowo podkreśla jego atrakcyjność. Samice i młode ptaki są mniej wyraziste, dominuje u nich bardziej stonowana kolorystyka, głównie odcienie brązów i beżów z delikatnymi, żółtymi przebłyskami, co pozwala im lepiej wtopić się w otoczenie i unikać drapieżników.
Trznadel złotawy jest ptakiem owadożernym, w jego diecie dominują różnorodne owady i ich larwy, które stanowią główne źródło pożywienia, szczególnie w okresie lęgowym. Nie gardzi również nasionami traw i innych roślin, co czyni jego dietę stosunkowo zróżnicowaną.
Okres lęgowy Trznadla złotawego rozpoczyna się wiosną, gdy ptaki te wracają z zimowisk położonych w Azji Południowo-Wschodniej. Gniazdo, zazwyczaj ukryte wśród gęstej roślinności blisko ziemi, jest budowane przez samicę. Zniesienie składa się zwykle z 3-5 jaj, które są inkubowane przez około dwa tygodnie. Samica zajmuje się wysiadywaniem jaj, natomiast samiec w tym czasie dba o jej bezpieczeństwo i zdobywanie pożywienia.
Trznadel złotawy, mimo swojej urody, jest gatunkiem zagrożonym. Zmiany środowiskowe, utrata naturalnych siedlisk, a także działalność ludzka mają negatywny wpływ na liczebność i rozprzestrzenienie tego ptaka. W związku z tym, został on wpisany na listę gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), co podkreśla konieczność ochrony jego siedlisk oraz monitorowania populacji, aby zapobiec dalszemu spadkowi liczby tych pięknych ptaków.