Dane biologiczne

Opis zwierzęcia

Aleksandretta obrożna (Psittacula krameri), znana również jako papuga obrożna, to fascynujący przedstawiciel rodziny papugowatych, wyróżniający się nie tylko swoim wyjątkowym wyglądem, ale i zachowaniem. Ten gatunek, który pochodzi z Afryki oraz Azji, zdobył popularność na całym świecie, również jako ptak hodowlany.

Charakterystyczną cechą wyglądu aleksandretty obrożnej jest jej zielone upierzenie, które może przybierać różne odcienie, od jasnych po ciemne tonacje. Samce tej gatunku mają charakterystyczną różowo-czarną obrożę wokół szyi, która stanowi wyraźne odróżnienie od samic, u których obroża ta jest mniej widoczna lub całkowicie nieobecna. Ptaki te osiągają długość ciała do około 40-43 cm, wliczając w to stosunkowo długi ogon, który dodaje im elegancji.

Aleksandretty obrożne są znanymi i cenionymi ptakami ze względu na ich zdolności komunikacyjne. Są w stanie naśladować różne dźwięki, w tym ludzką mowę, co czyni je atrakcyjnymi towarzyszami dla wielu miłośników ptaków. Ich inteligencja i ciekawość świata sprawiają, że wymagają one jednak sporo uwagi i stymulacji, aby nie wpadać w nudę i zachować dobre zdrowie psychiczne.

W naturze aleksandretty obrożne prowadzą stadny tryb życia. Żywią się różnorodną dietą, w skład której wchodzą nasiona, owoce, kwiaty i nektar. Ich zdolność do przystosowania się do różnych środowisk sprawia, że są one w stanie przetrwać nawet w miejskich aglomeracjach, gdzie często są obserwowane na wolności, zwłaszcza w cieplejszych regionach świata.

Rozmnażanie tych ptaków w naturze zazwyczaj odbywa się w dziuplach drzew, gdzie samica składa od 2 do 4 jaj, które następnie wysiaduje przez około 20-24 dni. Młode ptaki są karmione przez oboje rodziców i stają się samodzielne po około 7-8 tygodniach od wyklucia.

W hodowli aleksandretty obrożne wymagają przestronnej klatki lub wolierze, a także regularnych możliwości do latania poza klatką, co jest kluczowe dla utrzymania ich dobrej kondycji fizycznej. Ważne jest również zapewnienie im zróżnicowanej diety oraz elementów stymulujących ich inteligencję, takich jak zabawki czy zagadki.

Jako gatunek, aleksandretty obrożne są obecnie uznawane za gatunek najmniejszej troski przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN), jednak lokalne populacje mogą być zagrożone z powodu utraty siedlisk czy handlu ptakami. Dlatego ważne jest, aby hodowla tych pięknych ptaków odbywała się w sposób odpowiedzialny, z poszanowaniem ich potrzeb i naturalnego zachowania.