Wagi i miary

Dane biologiczne

Opis zwierzęcia

Modraszka zwyczajna (Cyanistes caeruleus), znana również jako sikora modra, to niewielki, barwny ptak należący do rodziny sikor (Paridae). Charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami, osiągając długość ciała od 10 do 12 cm, przy masie ciała wynoszącej około 9 do 12 g. Jej zasięg występowania rozciąga się na większość Europy i części Azji Zachodniej, gdzie zamieszkuje głównie lasy liściaste i mieszane, parki oraz ogrody.
Wygląd modraszki zwyczajnej jest bardzo charakterystyczny i nie sposób jej pomylić z innymi gatunkami. Samiec ma intensywnie niebieski wierzch ciała, zielonkawe boki oraz białe partie brzucha i policzków. Charakterystyczna jest również czarna linia przechodząca przez oko i boki głowy. Samice i młode ptaki są podobne do samców, lecz ich ubarwienie jest mniej intensywne. Wszystkie modraszki mają małe, czarne oczy, krótki, ostro zakończony dziób oraz małe, zaokrąglone skrzydła.
Zachowania modraszki zwyczajnej są równie interesujące co jej wygląd. Ptaki te są bardzo ruchliwe, często można je obserwować skaczące między gałęziami w poszukiwaniu pokarmu, którym są głównie małe owady i pająki. W sezonie zimowym ich dieta rozszerza się o nasiona i małe owoce. Modraszki są również znane z tego, że potrafią zawisać głową w dół, aby dosięgnąć pożywienia.
Gniazdo modraszki zwyczajnej jest małe, zbudowane z mchu, liści i delikatnych gałązek, wyściełane włosami i piórami. Znajduje się ono zazwyczaj w dziuplach drzew, ale ptaki te chętnie wykorzystują również skrzynki lęgowe. W jednym lęgu może być od 7 do 12 jaj, które są białe z drobnymi, czerwonawymi plamkami. Inkubacja trwa około 14 dni, a młode są karmione przez oboje rodziców.
Modraszka zwyczajna jest gatunkiem monogamicznym, co oznacza, że tworzy pary na całe życie. Jej śpiew jest melodyjny i składa się z kilku wysokich tonów, które są często powtarzane. Ptaki te są terytorialne, szczególnie w sezonie lęgowym.
Mimo że modraszki są powszechnie spotykane i klasyfikowane jako gatunek najmniejszej troski przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN), to jednak zmiany środowiskowe, takie jak wycinka lasów i zmniejszanie się naturalnych siedlisk, mogą wpływać na ich populacje. Ochrona naturalnych habitów tych ptaków jest kluczowa dla ich przetrwania.
Podsumowując, modraszka zwyczajna jest fascynującym ptakiem, który swoim wyglądem i zachowaniem wzbogaca faunę europejskich lasów, parków i ogrodów. Jej obserwacja może dostarczyć wiele radości i wiedzy o przyrodzie, dlatego warto zachęcać do ochrony jej naturalnego środowiska.