Znane również jako

• Krajta světlá

Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Pyton tygrysi (Python molurus), znany również jako pyton indyjski, to gatunek węża należący do rodziny pytonów. Te imponujące gady są rozpoznawalne dzięki swojemu potężnemu ciału i charakterystycznym wzorom, które mogą przypominać tygrysie pasy, stąd ich nazwa. Są to zwierzęta zmiennocieplne, co oznacza, że ich temperatura ciała zależy od otoczenia. Pytony tygrysie są rodzimymi mieszkańcami południowej i południowo-wschodniej Azji, gdzie zamieszkują różnorodne środowiska, od dżungli i lasów monsunowych po tereny trawiaste i blisko ludzkich osad.

Dorosłe osobniki mogą osiągać imponujące rozmiary. Pyton tygrysi jest jednym z największych węży na świecie, z osobnikami, które mogą przekraczać 6 metrów długości i ważyć do 90 kilogramów, choć przeciętna długość wynosi około 3 do 4 metrów. Ich skóra jest gruba i muskularna, pokryta łuskami. Kolorystyka tych węży może się wahać od jasnobrązowej do czarnej, z charakterystycznymi jasnymi plamami i pasami, które pomagają im w kamuflażu wśród liści i gałęzi.

Pyton tygrysi jest znany ze swojego potężnego uścisku. Gdy znajdzie ofiarę, oplata ją swoim ciałem, z każdym oddechem ofiary zaciskając się coraz mocniej, aż do zaduszenia. Następnie połyka zdobycz w całości, zaczynając od głowy. Dzięki elastycznym stawom szczęki i specjalnie przystosowanym ścięgnom, może połykać ofiary znacznie większe od jego głowy. Jego dieta składa się głównie z małych ssaków i ptaków, choć większe osobniki mogą polować na większe zwierzęta, takie jak jelenie.

Pyton tygrysi prowadzi samotniczy tryb życia. Większość czasu spędza ukryty wśród roślinności lub w norach, które przejmuje po innych zwierzętach. Jest to gatunek głównie naziemny, ale potrafi również wspinać się na drzewa i pływać. Pytony te są aktywne głównie w nocy (są nocnymi drapieżnikami), kiedy to wyruszają na polowanie, korzystając ze swojego doskonałego zmysłu węchu i ciepłowrażliwych dołków znajdujących się wokół ust, które pomagają im wykrywać ciepłokrwiste ofiary.

Rozmnażanie pytonów tygrysich ma miejsce raz do dwóch razy do roku. Samica składa od 20 do 100 jaj, które następnie inkubuje, owijając się wokół nich i trzęsąc ciałem, aby utrzymać odpowiednią temperaturę. Po około 60-90 dniach inkubacji wykluwają się młode pytony, które od razu są samodzielne i zdolne do polowania.

Pyton tygrysi jest gatunkiem, który w wielu regionach swojego występowania stoi w obliczu zagrożeń takich jak utrata siedlisk, polowania dla skóry oraz handel zwierzętami egzotycznymi. W związku z tym został objęty ochroną międzynarodową, a jego handel reguluje konwencja CITES, mająca na celu zapobieganie zagrożeniu dla gatunku wynikającemu z międzynarodowego handlu. Pomimo tych wysiłków, status ochronny pytona tygrysiego w wielu obszarach pozostaje niepewny, co podkreśla potrzebę dalszych działań ochronnych i edukacyjnych.