Znane również jako

• Keříčkovec jihoafrický
• Sumčík africký

Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Tawada, znana również jako sum afrykański (Clarias gariepinus), to gatunek słodkowodnej ryby sumokształtnej, która należy do rodziny sumowatych (Clariidae). Została szeroko rozpowszechniona w wielu krajach na skutek introdukcji, ponieważ jest ceniona zarówno w akwakulturze, jak i w rybołówstwie ze względu na swoje mięso. Pochodzi z Afryki, gdzie występuje w szerokim zakresie siedlisk, od dużych rzek po niewielkie strumienie, a także w zbiornikach wodnych, takich jak jeziora i stawy. Ze względu na swoją adaptacyjność i odporność, tawada jest w stanie przetrwać w różnorodnych warunkach środowiskowych, w tym w wodach o niskim poziomie tlenu, dzięki czemu jest gatunkiem wyjątkowo wytrzymałym.

Tawada może osiągnąć imponujące rozmiary, dorastając nawet do 170 cm długości i osiągając masę ciała do 60 kg, co czyni ją jednym z największych przedstawicieli sumowatych. Jej ciało jest wydłużone i pokryte śluzem, co ułatwia poruszanie się w mule i detrytusie na dnie zbiorników wodnych. Skóra jest pozbawiona łusek, a kolor ciała może wahać się od szarego do oliwkowo-zielonego, z jaśniejszym odcieniem brzucha. Jedną z charakterystycznych cech tawady jest jej zdolność do oddychania atmosferycznym tlenem dzięki specjalnie przystosowanym narządom, co umożliwia jej przetrwanie w warunkach niskiego poziomu tlenu w wodzie.

Tawada jest drapieżnikiem o nocnym trybie życia, który żywi się głównie rybami, skorupiakami, owadami wodnymi oraz różnego rodzaju detrytusem. Jej zdolność do wyczuwania ofiary za pomocą czułków, umieszczonych wokół ust, sprawia, że jest skutecznym łowcą.

Rozród tawady zależy od warunków środowiskowych, zwłaszcza od sezonu deszczowego, kiedy to poziom wód wzrasta. Samice składają tysiące jaj, które są następnie zapładniane przez samca. Rozwój embrionalny trwa stosunkowo krótko, a młode ryby szybko osiągają dojrzałość płciową.

Ze względu na swoje walory smakowe i odżywcze, tawada jest hodowana na dużą skalę w wielu krajach, jednak intensywna akwakultura i nadmierne połowy mogą prowadzić do problemów ekologicznych, takich jak degradacja siedlisk naturalnych i wpływ na lokalne ekosystemy. Dlatego ważne jest, aby zarządzanie populacją tawady było prowadzone w sposób zrównoważony, uwzględniając ochronę jej naturalnych siedlisk oraz zapewnienie zrównoważonego poziomu połowów.