Wagi i miary

Dane biologiczne

Opis zwierzęcia

Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix), znany również jako zaskroniec, to gatunek niejadowitego węża należący do rodziny połozowatych (Colubridae). Jest to jedno z najbardziej rozpowszechnionych i najczęściej spotykanych węży w Europie, obecne również w północno-zachodniej Afryce i zachodniej Azji. Jego siedliska są różnorodne, ale preferuje tereny wilgotne, w pobliżu cieków wodnych, stawów, jezior, a także lasy i łąki.

Zaskroniec zwyczajny charakteryzuje się stosunkowo smukłą budową ciała, które może osiągnąć długość do 1 metra, chociaż większość osobników jest mniejsza. Ubarwienie zaskrońca jest zmiennie i może obejmować różne odcienie zieleni, brązu, szarości, a nawet czerni, często z charakterystycznym, jaśniejszym pasem biegnącym wzdłuż grzbietu. Na szyi widoczny jest charakterystyczny wzór w kształcie litery 'V' lub 'X', który jest jednym z rozpoznawczych cech tego gatunku. Spód ciała jest zazwyczaj jaśniejszy, często żółty lub biały z czarnymi plamkami.

Zaskroniec zwyczajny prowadzi głównie dzienny tryb życia, choć w gorące dni może stać się bardziej aktywny o zmierzchu. Jest to zwierzę zmiennocieplne, dlatego dużo czasu spędza na słonecznych miejscach, regulując swoją temperaturę ciała. W swojej diecie zaskroniec zwyczajny preferuje przede wszystkim małe zwierzęta wodne, takie jak ryby i płazy, ale może zjadać również małe ssaki, ptaki i bezkręgowce. Poluje, wykorzystując zasadę zaskoczenia, szybko atakując swoją ofiarę.

Rozmnażanie zaskrońca zwyczajnego ma miejsce wiosną, po okresie zimowego spoczynku. Samice składają od 10 do 40 jaj, zależnie od swojego rozmiaru i dostępności pożywienia. Jaja są składane w wilgotnych, ciepłych miejscach, takich jak sterty kompostu, gnijące pnie drzew czy kopce liści. Młode węże wykluwają się po około 10 tygodniach, są w pełni samodzielne od momentu wyklucia i od razu rozpoczynają polowanie na małe ofiary.

Zaskroniec zwyczajny jest gatunkiem, który odgrywa ważną rolę w ekosystemie, regulując populacje swoich ofiar. Jest również ważnym składnikiem diety niektórych drapieżników. Chociaż jest to gatunek uznawany za pospolity i nie jest obecnie zagrożony wyginięciem, lokalne populacje mogą być narażone na zagrożenia związane z utratą siedlisk, zanieczyszczeniem środowiska oraz prześladowaniami ze strony ludzi, którzy często mylnie postrzegają zaskrońca jako zagrożenie. Ochrona jego naturalnych siedlisk oraz edukacja na temat roli, jaką pełni ten gatunek w przyrodzie, są kluczowe dla zachowania jego populacji.