Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Kobra czarnoszyja (Naja nigricollis) jest jednym z najbardziej charakterystycznych gatunków wężów z rodziny zdradnicowatych (Elapidae), znana z szerokiego rozprzestrzenienia na terenach Afryki Subsaharyjskiej. Charakterystyczną cechą, od której wzięła swoją nazwę, jest ciemne zabarwienie na dolnej części szyi, które kontrastuje z resztą jej ciała, często o bardziej jasnych odcieniach brązu lub żółci.
Dorosłe osobniki osiągają przeciętnie od 1,2 do 2,2 metra długości, choć zdarzają się także większe egzemplarze. Jak większość kobr, Naja nigricollis posiada zdolność do rozszerzania swoich żeber tworząc charakterystyczny "kołnierz", który prezentuje podczas odczuwania zagrożenia lub w celu zastraszenia przeciwnika. To zachowanie, w połączeniu z ich potencjalnie śmiertelnym jadem, czyni je jednymi z bardziej respektowanych przez ludzi i zwierzęta w ich naturalnym środowisku.
Jad kobra czarnoszyich jest silnie neurotoksyczny, co oznacza, że działa niszcząco na układ nerwowy ofiary, prowadząc do paraliżu, a w nieleczonych przypadkach do śmierci z powodu niewydolności oddechowej. Kobra ta jest zdolna do wystrzeliwania jadu na odległość kilku metrów, celując w oczy napastnika, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń wzroku lub nawet ślepoty.
Kobra czarnoszyja preferuje różnorodne siedliska, od pustyń po lasy i sawanny, ale często można ją znaleźć w pobliżu zbiorników wodnych oraz w terenach rolniczych, gdzie poluje na gryzonie, małe ptaki, jaszczurki oraz inne węże. Jest to zwierzę o nocnym trybie życia, choć w chłodniejsze dni aktywne może być również za dnia.
W kontekście zachowań społecznych i rozmnażania, kobra czarnoszyja jest gatunkiem jajorodnym. Samica składa od 8 do 33 jaj, które inkubuje przez okres około 2 do 3 miesięcy. Młode, które wykluwają się z jaj, są od razu samodzielne i wyposażone w silnie toksyczny jad, podobnie jak dorosłe osobniki.
Ochrona kobry czarnoszyjej nie jest na obecną chwilę przedmiotem dużych działań konserwatorskich, głównie ze względu na jej szerokie rozprzestrzenienie i dużą populację. Niemniej jednak, jako istotny element ekosystemów, w których występuje, pełni kluczową rolę w kontroli populacji gryzoni i innych szkodników, co indywidualnie wpływa na równowagę naturalną i zdrowie tych środowisk.