Opis zwierzęcia
Ogorzałka zwyczajna (Aythya marila) jest średniej wielkości ptakiem wodnym należącym do rodziny kaczkowatych. Ta fascynująca ptasia gatunek zamieszkuje północne rejony Europy, Azji i Ameryki Północnej, choć zimą migruje na południe, poszukując otwartych wód, takich jak jeziora, zatoki morskie czy estuaria, gdzie może znaleźć pożywienie i schronienie przed mrozem.
Wygląd ogorzałki zwyczajnej jest charakterystyczny i dość łatwo rozpoznawalny, zwłaszcza u dorosłych samców, które w szacie godowej prezentują się wyjątkowo efektownie. Ich wierzch ciała jest ciemnoszary, niemal czarny, z charakterystycznym białym bokiem i brzuchem, co tworzy wyraźny kontrast. Głowa samców ma ciemny, zielonkawo połyskujący odcień, a oczy są jaskrawożółte. Dziób jest szary z czarną końcówką. Samice i młode ptaki są mniej wyraziste, z dominującym brązowym upierzeniem i mniej kontrastowym, bardziej stonowanym ubarwieniem, choć również posiadają charakterystyczne jasne partie na bokach.
Ogorzałka zwyczajna osiąga długość ciała około 42-51 cm, a rozpiętość skrzydeł wynosi od 67 do 73 cm. Waga dorosłych osobników waha się między 800 a 1200 g, co czyni je dość krępych budową.
Ptaki te są doskonałymi pływakami i nurkami, potrafią zanurkować na głębokość nawet kilku metrów w poszukiwaniu pożywienia, które stanowią głównie skorupiaki, małe ryby, owady wodne oraz roślinność wodną. Ich zdolności do nurkowania są imponujące, a sposób żerowania efektywny, co pozwala im przetrwać w różnych środowiskach wodnych.
Rozród ogorzałek zwyczajnych ma miejsce w sezonie wiosennym i letnim, głównie na północnych terenach ich występowania. Gniazda są ukryte wśród roślinności wodnej lub na małych wyspach, gdzie samica składa od 6 do 10 jaj. Samica zajmuje się wysiadywaniem jaj przez około 25-29 dni, podczas gdy samiec pozostaje w pobliżu, chroniąc terytorium. Młode są zagniazdownikami, co oznacza, że już niedługo po wykluciu są w stanie opuścić gniazdo i podążać za matką, która uczy je, jak szukać pożywienia.
Ogorzałka zwyczajna, mimo iż nie jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem na globalną skalę, to jednak w niektórych regionach jej populacja doświadcza spadków. Przyczynami tego są głównie zmiany środowiskowe, utrata i degradacja siedlisk, zanieczyszczenie wód, a także nadmierne polowania. Ochrona jej naturalnych siedlisk oraz odpowiedzialne zarządzanie zasobami wodnymi są kluczowe dla zachowania tego interesującego gatunku ptaka wodnego na przyszłe pokolenia.