Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Peluga, znana naukowo jako Coregonus peled, jest słodkowodną rybą z rodziny łososiowatych (Salmonidae), której naturalne siedliska znajdują się głównie w chłodnych wodach północnej części Eurazji, w tym w Rosji, Kazachstanie oraz w niektórych rejonach północnej i wschodniej Europy. Charakteryzuje się ona szeregiem unikalnych cech adaptacyjnych, które pozwalają jej przetrwać i rozwijać się w specyficznych, często trudnych warunkach środowiskowych.

Peluga osiąga dość imponujące rozmiary, dorastając zwykle do około 40-60 cm długości, choć zdarzają się okazy przekraczające 70 cm. Waga dorosłej ryby może wynosić od 1 do 3 kg, ale niektóre osobniki osiągają nawet 6 kg. Ciało pelugi ma typową dla łososiowatych, wydłużoną i lekko bocznie spłaszczoną formę, co ułatwia jej poruszanie się w wodzie. Skóra jest pokryta drobną, ale dość gęstą łuską, a kolor ciała może wahać się od srebrzystego do ciemnoszarego, często z niebieskawym lub zielonkawym połyskiem, zwłaszcza na grzbiecie.

Głowa pelugi jest stosunkowo mała w porównaniu do reszty ciała, z małymi oczami i charakterystycznym, stożkowatym kształtem. Usta są umiarkowanej wielkości, wyposażone w drobne zęby, co jest typowe dla ryb planktonożernych. Peluga odżywia się głównie drobnymi organizmami wodnymi, takimi jak skorupiaki, larwy owadów oraz różne gatunki zooplanktonu.

Jedną z najbardziej interesujących cech pelugi jest jej cykl życiowy i strategie rozrodcze. Ryba ta jest anadromiczna, co oznacza, że dorosłe osobniki migrują z obszarów słodkowodnych do miejsc tarła, które również znajdują się w słodkich wodach, ale często w innych regionach niż te, w których dorastały. Tarło odbywa się wczesną wiosną, gdy temperatura wody osiąga około 4-6 stopni Celsjusza. Samice składają tysiące drobnych, lecz bardzo kleistych jaj, które przyczepiają się do podłoża.

Peluga ma znaczenie gospodarcze, głównie ze względu na jej mięso i ikry, które są cenione w wielu kulturach. W przeszłości była ona intensywnie łowiona, co w niektórych regionach doprowadziło do znacznego zmniejszenia jej populacji. Obecnie podejmuje się różne działania ochronne, w tym zakładanie hodowli ryb oraz odbudowywanie ich naturalnych siedlisk, aby zapewnić trwałość populacji pelugi.

Ze względu na swoje walory smakowe i odżywcze, peluga jest obiektem zainteresowania rybołówstwa komercyjnego oraz akwakultury, gdzie stosuje się specjalne techniki hodowlane, aby zwiększyć produkcję tej cennej ryby. Jednakże, zrównoważone gospodarowanie zasobami i ochrona środowiska naturalnego pelugi są kluczowe, aby zapewnić jej przetrwanie dla przyszłych pokoleń.